treść serwisu

Filtry

Kolekcja
Tworzywo / materiał
Autor / wytwórca
Miejsce powstania / znalezienia
Typ dokumentacji
Technika
Rodzaj obiektu
Lokalizacja / status
Czas powstania / datowanie
Era
Era
Data od:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
Data do:
Era
Wiek:
+
Rok:
+

Inne systemy periodyzacji:

Typ licencji

Twoje kryteria wyszukiwania:

WYCZYŚĆ filtry
  • Fraza: klucze

Liczba wyników: 71

Obiekty

42
lico obrazu

Św. Piotr

szkoła włoska

XVIII

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Klucz hakowy i klucz piórowy na dwuogniwowym łańcuchu - ujęcie z góry; Zestaw kluczy połączonych dwoma owalnymi, żelaznymi ogniwami składa się z większego klucza hakowego i mniejszego piórowego. Klucz hakowy wykonano z żelaznego pręta. Jeden koniec rozklepano na płask i następnie zwinięto w esowate uszko, umożliwiające zawieszenie na kółku. Drugi koniec najpierw zagięto pod kątem nieomal prostym, a samą końcówkę jeszcze raz zagięto ponownie pod kątem prostym w tej samej płaszczyźnie. Zachowany w całości, z niewielkimi ubytkami korozyjnymi, zakonserwowany. Mniejszy klucz o lasce utworzonej ze zwiniętej w rurkę blachy żelaznej, na jednym końcu ma koliste uszko, a na drugim rozklepane pióro zaopatrzone w dwa wycięcia.

Klucz hakowy i klucz piórowy na dwuogniwowym łańcuchu

nieznany

1176 — 1200

Muzeum Narodowe w Szczecinie

klucz zdobiony - Ujęcie w poziomie z góry przodu klucza. Klucz wykonano z żelaza metodą kucia. Przedmiot ma podłużny kształt o przekroju kwadratu. Zakończony jest okrągłym uchem, w którym znajduje się otwór przelotowy. W dolnej część rękojeści znajdują się zdobnicze wycięcia ułożone w szpiczaste trójkąty. Druga część klucza zbudowana jest z laski o owalnym przekroju. Na jej powierzchni, w dwóch różnych miejscach znajdują się podwójne nacięciami zdobnicze. Końcówka klucza zaopatrzona jest w owalne pióro z trzema prostokątnymi wycięciami.

Klucz zdobiony

nieznany

476 — 1250

Muzeum Narodowe w Szczecinie

tłok pieczętny - Ujęcie z przodu; Polichromowana i złocona figura stojącej postaci, zwróconej w trzech czwartych w prawo, przedstawia starszego mężczyznę ubranego w albę z humerałem, skrzyżowaną na piersi stułę przewiązaną paskiem cingulum oraz długą, złoconą kapę z ozdobną bordiurą i frędzlami. Prawa poła płaszcza zawinięta pod prawe ramię układa się z przodu figury po przekątnej, powierzchnią zmarszczoną w kilka fałd o wysokich grzbietach. Szeroką twarz o wysokim czole patrzącą w dal w zamyśleniu otacza gęsta fryzura półdługich włosów i rozłożystej brody. Lewa dłoń świętego unosiona na wysokości piersi, zwrócona jest wnętrzem do widza. Tył rzeźby płaski, charakterystyczny dla rzeźby przyściennej. Nos, prawa dłoń oraz palce lewej – zniszczone. Dekoracja kołeczkowa bordiury kapy zachowana szczątkowo. Podstawa rzeźby uszkodzona.

Święty Piotr

figura ołtarzowa

warsztat szczeciński

1520 — 1530

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Fotografia kolorowa. Figura przyścienna, a więc płasko ścięta z tyłu, w kolorze ciemnego drewna. Ujęta frontalnie, w pozycji stojącej, na prostokątnym cokole. Brak całej lewej części ciała. Głowa łysa, z resztkami włosów na czubku i po bokach, osadzona na krótkiej, masywnej szyi. Twarz starszego mężczyzny ze zmarszczkami na czole i przy nosie. Na twarzy krótki, bujny zarost. Na wysokości pasa w prawej zgiętej ręce trzyma klucz. Widoczny jest fragment księgi trzymanej w lewej ręce. Święty odziany jest w długą, luźną szatę z okrągłym dekoltem, z lamówką oraz prostymi, szerokimi i płaskimi fałdami, załamującą się na ziemi. Szata odsłania czubek prawego trzewika. Na szatę spodnią nałożony jest płaszcz z wywiniętą na ramionach krawędzią, narzucony częściowo na prawą, ugiętą rękę. Poniżej ręki jej krawędź wije się esowato do ziemi. Wzdłuż boków płaszcz opada prostymi fałdami.

Św. Piotr

Rzeźba

warsztat malborski

początek XX wieku

Muzeum Zamkowe w Malborku

lico obrazu

Potocki Kajetan (1743/50-1803) - portret

Wojniakowski Kazimierz

ok. 1800

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Przód

Komoda

nieznany

połowa XVIII wieku

Muzeum – Zamek w Łańcucie

Pozłacane okucie pasa z ornamentem lilijkowym i akantem - Ujęcie z przodu. Pozłacane okucie pasa, prostokątne, sześcioramienne, uformowane z dwóch symetrycznych części połączonych w osi wzdłużnej. Każda z części składa się z dwóch kształtujących narożniki okucia, symetrycznie ułożonych listków o kształcie zbliżonym do akantu i środkowej trójlistnej lilijki. Listki łączą się z lilijką półkolistą gałązką, tworząc formę litery E.

Okucie pasa z nitami

nieznany

przełom XIV i XV wieku

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Znaleziono 42 obiektów

Kolekcje

28

Ścieżki edukacyjne1

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

strona główna

Ustawienia prywatności

Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
Data do:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
asd