Przejdź do menu głównego
Przejdź do wyszukiwarki
Przejdź do treści
Mapa serwisu

EN

Zaloguj się

Filtry

Era

Wiek Rok

Era

Wiek Rok

Data od:

Era

Wiek:

—+

Rok:

—+

Data do:

Era

Wiek:

—+

Rok:

—+

Inne systemy periodyzacji:

Twoje kryteria wyszukiwania:

Fraza: motyki

Obiekty

16

Sortowanie

plik PDF
plik CSV

motyka kościana - ujęcie z góry; Motyka wykonana poprzez skośne odcięcie trzonu oraz usunięcie części główki kości długiej tura. Poprzeczne ostrze po zewnętrznej stronie jest półokrągłe, od strony ścięcia posiada wgłębienie, pozostałe po ścięciu trzonu i odsłonięciu jamy szpikowej. Okrągły otwór na trzonek przewiercony został poprzecznie do dłuższej osi kości przy główce. Powierzchnia motyki została w znacznym stopniu wyświecona i zagładzona w wyniku użytkowania oraz procesów podepozycyjnych.

rzeźba; przedmiot obrzędowy; Figura kultu zmarłych - Ujęcie z przodu. Rzeźbiona w szarobeżowym steatycie siedząca postać ludzka z przykurczonymi nogami i dużą głową o podłużnej, trójkątnej twarzy, której dłonie spoczywają na kolanach tuż pod brodą.

Motyka z poroża jelenia szlachetnego - ujęcie z boku; Motyka wykonana ze środkowej części tyki poroża bardzo młodego lub starego osobnika jelenia szlachetnego. Obuch uformowany przez pozostałości odciętej tyki i parostka. Długa część pracująca zakończona ostrzem uformowanym prostopadle do otworu na trzonek. Otwór na trzonek asymetryczny, nawiercany z dwóch stron wiertłami o różnej średnicy. Powierzchnia zabytku silnie wytarta i zagładzona, z licznymi wyłamaniami na obuchu i ostrzu będącymi efektem intensywnego użytkowania. Jasna barwa jest efektem wyschnięcia i braku konserwacji.

ciosak - Ujęcie z drugiego boku; Ciosak wykonano z bryły występującego lokalnie krzemienia kredowego wysokiej jakości. Zabytek ma formę wydłużonego klina o przekroju czworobocznym. Wykonany został poprzez kształtowanie niewielkiej bryły twardym tłukiem. Obuch zaplanowany na naturalnej (niemodyfikowanej) powierzchni. Cała powierzchnia ciosaka pokryta jest licznymi zniszczeniami (wymiażdżenia, zagładzenia i wyłuskania) powstałymi na skutek ciężkiej pracy, prawdopodobnie kopania. Można więc założyć, że przedmiot służył jako głowica kilofa lub motyki.

zamek i klucz do drzwi - Ujęcie z przodu całego kompletu. Drewniany, rzeźbiony zamek do drzwi i kluczem

narzędzie, motyka - Ujęcie z drugiego boku; Niewielka motyka kamienna w kształcie kopyta szewskiego. Narzędzie z poprzecznym ostrzem, w rzucie z góry smukłe, lekko trapezowate, zbliżone kształtem do dłuta. Część tylna jest ukształtowana nieregularnie. W rzucie bocznym tył jest płaski, a obie krawędzie długie łukowate, przy czym największą wysokość narzędzie ma w okolicy połowy długości. W przekroju poprzecznym dolna krawędź jest płaska, a górna bardzo silnie uwypuklona. Powierzchnia motyki, ze śladami odbić w partii tylnej, jest gładzona, na bokach lekko szorstka.

narzędzie, motyka - Ujęcie przodu z otworem z lewej strony; Smukłe narzędzie o ostrzu poprzecznym (motyka), o bokach prostych w rzucie z góry, z wyodrębnioną częścią tylną z otworem i spiczastym zakończeniem w formie przypominającej główkę żmii. Na powierzchni górnej, w partii środkowej wyraźnie zaznaczona jest linia grzbietu, która zanika w kierunku ostrza i otworu. W rzucie bocznym krawędź dolna jest prosta, a górna tworzy wysokie uwypuklenie. Otwór jest wywiercony jednostronnie. Powierzchnia gładzona, ma fakturę od gładkiej do lekko szorstkiej.

Motyka kamienna

nieznany

neolit

Muzeum Narodowe w Szczecinie

rzeźbiona maska - Ujęcie z przodu. Drewniana, rzeźbiona maska pantery. Część twarzowa prostokątna, czoło wypukłe, oczy kwadratowe, usta szerokie wypełnione rzeźbionymi ostrosłupami, nos w kształcie strzałki, uszy trójkątne. Do części twarzowej przymocowane łyko. Na masce zaznaczone ciemne cętki.

drewniany rekwizyt - Ujęcie z przodu. Drewniany, rzeźbiony rekwizyt w kształcie konia.

biżuteria, bransoleta - Ujęcie z tyłu góry. Otwarta, miedziana, owalna bransoleta ozdobiona grubymi, zaokrąglonymi, biegnącymi dookolnie prążkami; cienkimi, ukośnymi nacięciami oraz półkolami przypominającymi wachlarze wyłaniające się z motywu plecionki.

sierp - Ujęcie z przodu w poziomie. Sierp o kutym z żelaza, łukowatym ostrzu z drewnianą rączką w formie rzeźbionej stojącej postaci z biustem i brodą z rękoma na udach.

rzeźba; przedmiot obrzędowy; Figura kultu zmarłych - Ujęcie z przodu. Rzeźbiona w szarobeżowym steatycie siedząca postać ludzka o cechach męskich, w prawej dłoni trzymajaca przedmiot przypominający grot, a w lewej pióro lub liść.

Motyka z poroża jelenia szlachetnego - ujęcie z góry; Motyka wykonana z lewej tyki jelenia szlachetnego z pozostałościami możdżenia w części obuchowej. Ma nieregularną, podłużną formę z okrągłym otworem na trzonek w części centralnej. Wzdłuż jednego z boków widoczne są ślady po ściętych parostkach: oczniaku i nadoczniaku. Poprzeczne ostrze uformowano ścinając ukośnie część tyki od strony wierzchołka, odsłaniając od spodu narzędzia porowatą spongiozę poroża. Obuch powstał poprzez usunięcie uperlenia róży. Zarówno na ostrzu, jak i obuchu występują wyraźne ślady bardzo intensywnego i długotrwałego użytkowania. Od krawędzi obucha do otworu trzonka biegnie wyraźne pęknięcie. Dolna część odłamana od ostrza do otworu na trzonek. Zabytek pokryty jest rdzawymi plamami.

Motyka z poroża jelenia szlachetnego - ujęcie z góry; Motyka powstała po odcięciu oczniaka i nadoczniaka prawej tyki poroża zrzuconego przez dużego osobnika jelenia szlachetnego. Część pracująca silnie zredukowana w wyniku intensywnego użytkowania i wielu napraw, co uniemożliwia ustalenie pierwotnej orientacji ostrza. Zachowana róża tworzyła obuch. Otwór na trzonek lekko asymetryczny, przebity z dwóch stron, prostopadle do naturalnej osi poroża, znajduje się w obecnie centralnej części narzędzia. Rozległe zagładzenia i silne zniszczenia wynikające z użytkowania wyraźne są na powierzchni ostrza i obucha. W miejscach o zachowanej pierwotnej, nieregularnej powierzchni poroża widać punktowe ślady osadów organicznych, prawdopodobnie margla lub kredy jeziornej. Na powierzchni widoczna ciemniejsza plama, powstała najprawdopodobniej na skutek polania środkiem konserwującym.

Ciosak rdzeniowy, tzw. typu Lietzow - ujęcie z tyłu; Duży ciosak rdzeniowy, w przekroju romboidalny, tzw. typu Lietzow. Wykonano go z dużej bryły dobrej jakości krzemienia wydobytej z dna rzeki lub strumienia, o czym świadczy zdarta powierzchnia naturalna i ślady uderzeń o kamienie. Wykonanie narzędzia poprzedziło uformowanie dookolnej krawędzi bryły twardym tłukiem. Następnie odbito kilka serii odłupków w celu jej zmniejszenia i nadania odpowiedniego kształtu. Ostrze uformowano odbiciami po dwóch stronach poprzecznie względem dłuższej osi narzędzia. Ciosak ma liczne ślady uszkodzeń krawędzi, które powstały w trakcie użytkowania oraz napraw ostrza.

Ciosak rdzeniowy typu Lietzow

kultura Ertebølle

5400 p.n.e. — 4100 p.n.e.

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Mały ciosak rdzeniowy - ujęcie z boku; Na zdjęciu ciosak rdzeniowy, narzędzie wykonano z krzemienia kredowego. Pokryte jest czerwonopomarańczową patyną, która jest efektem zalegania w środowisku bogatym w związki żelaza.

Znaleziono 16 obiektów

Brak wyników

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

Anuluj

0/500

strona główna

Ustawienia prywatności

Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.

Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.

Zarządzaj plikami cookies:

Data od:

Era

Wiek:

—+

Rok:

—+

Data do:

Era

Wiek:

—+

Rok:

—+

asd