
Przeprawa samochodu i motocyklu przez górską rzekę Dunajec
Fotografia
XX wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
Jest częścią kolekcji: Malarstwo włoskie
Historia św. Wilhelma zaczyna się od jego pokuty w zalesionej dolinie w regionie Sieny znanym jako Maleval. Splątane pniami dwa drzewa: żywe, zielone z martwym, usychającym nadaje przedstawieniu niepowtarzalny dramatyzm. Rycerz, którego skrępowane ręce są do niego przywiązane, znajduje się niejako na granicy dwóch światów, zbroja i hełm są jeszcze reminiscencją życia minionego – żołnierskiego i hulaszczego, natomiast więzy krepujące kończyny i wzrok utkwiony w wizerunku krzyża odsyłają już do innego świata, duchowego i nadprzyrodzonego. Samotność postaci potęguje postrzępiony styl, w jakim oddany jest las, zwłaszcza poprzez ekstremalne gradacje cieniowania. Od strony czysto malarskiej warto docenić szlachetny srebrzysty koloryt obrazu i pewny ślad pędzla.
Wilhelm, wiedziony pragnieniem nawrócenia i odpokutowania swych win, podjął pielgrzymkę do Rzymu, a później do Ziemi Świętej. Po powrocie do Toskanii w 1153 r. dwukrotnie – bez powodzenia – próbował swych sił jako opat zakonu. Zrażony powrócił do swej samotni. Zmarł w 1157; czczony jest jako patron płatnerzy.
Wątek kontemplacyjnego pokutnika jest powszechny w pracach Salvatora Rosy. Ten XVII-wieczny neapolitański artysta zwany był włoskim Rembrandtem – równie wszechstronny, wynalazczy, a nade wszystko niezależny. Nieśmiertelną sławę przyniosły mu pejzaże. Ze swymi postrzępionymi skałami, pogruchotanymi pniami drzew, rozpuszczonym na wietrze listowiem i przepastnymi jaskiniami ciemności są przerażająco wręcz piękne, o znacznie większej mocy oddziaływania niż postaci w nich zanurzone. To one, w połączeniu z jego zainteresowaniem czarami i potworami, uczyniły go zarówno pod względem temperamentu, jak i artystycznie idealnym protoromantykiem.
Temat niniejszego obrazu Rosa zapoczątkował popularną akwafortą ok. 1645-50. Ciekawe wnioski płyną z porównania jej z olejnymi realizacjami tego tematu (ok. 1645, Kunsthistorisches Museum, Gemäldegalerie, nr inw. GG 156; ok. 1645-50; aukcja Heritage, nr 24052, 9 XI 2006). Zmiany kompozycyjne mają rekompensować fakt użycia linii w miejsce koloru, np. przesunięcie drzewa z wyraźnie zaznaczonym krzyżem w stronę osi obrazu, by w miejscu feerii barw nieba wytrawić wspaniały pasaż liści. Rycina ta zainspirowała późniejszą kopię Antona Josepha von Prennera.
Obraz wilanowski powtarza kompozycję akwaforty.
DWM
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 54,9 cm, szerokość: 34,3; w ramie: 69,3 cm
Rodzaj obiektu
obraz
Technika
olej
Tworzywo / materiał
płótno
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
XX wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
XX wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
XX wiek, 1. połowa XX wieku
Muzeum – Zamek w Łańcucie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna
0/500
Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.
Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.
Zarządzaj plikami cookies:
Ten rodzaj plików cookies jest niezbędny do funkcjonowania serwisu. Możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki tak, aby je zablokować, jednak strona nie będzie wtedy działała prawidłowo.
WYMAGANE
Służą do pomiaru zaangażowania użytkowników i generowania statystyk na temat serwisu w celu lepszego zrozumienia, jak jest używany. Jeśli zablokujesz ten rodzaj cookies nie będziemy mogli zbierać informacji o korzystaniu z serwisu i nie będziemy w stanie monitorować jego wydajności.