Wazon

Porcelanowy wazon o gruszkowatym brzuścu z lekko rozszerzającą się podstawą. Cylindryczna szyja naczynia jest stosunkowo długa, wylew proporcjonalnie szeroki. Niezwykły kolor wazonu i głębia jego zdobienia powstała poprzez nadmuchiwanie przez rurkę i gazę rozdrobnionego proszku kobaltowego na powierzchnię naczynia, i następnie pokrycie jej szkliwem. Złotą dekorację wykonano po wypaleniu wazonu malując ją odpowiednio przygotowanym złotem. W większości zachowała się, jednak ze względu na charakter zdobień jest najbardziej narażona na przetarcie i zniszczenie.

Złota dekoracja przedstawia zróżnicowane motywy fauny i flory – fantastyczne przedstawienie feniksa pośród skał i roślinności – pełnych kwiatów peonii i drobniejszych ukwieconych gałązek. Ten delikatny i wyrafinowany rysunek w piękny sposób podkreśla głęboką, granatową barwę wazonu.

Proweniencja naczynia w zbiorach wilanowskich nie jest do końca ustalona. Jednak zafascynowanie sztuką orientalną przejawiał już król Jan III, który miał w swojej rezydencji Gabinet Chiński. Kolejni właściciele pałacu również wykazywali zainteresowanie orientaliami, kolekcjonowali tego typu przedmioty, tworzyli całe aranżacje tych przedmiotów. Wynikało to z mody i fascynacji nieznaną, tajemniczą sztuką dalekowschodnią.