Fragment pejzażu z domem

Obrazek przedstawiający na pierwszym planie ruiny budowli z arkadowym oknem na piętrze może być co najwyżej widokiem z okna, gdyż jak wiadomo w plenerze jeszcze wówczas nie malowano. W sąsiedztwie narożnika, który zarasta pnączem, ukazano niski murek przysłaniający widok na park. Przed nim trzy postacie. Z lewej strony roztacza się widok parku z elementem małej architektury – być może fontanną. Zielono-rudy koloryt wskazuje na wieczorową porę. Patrząc na ten obraz – na prześwitujący gruby splot płótna z podobrazia – trudno oprzeć się wrażeniu że jest on fragmentem jakiejś większej całości, która do naszych czasów nie dotrwała. Być może dlatego, że temat nie był zbyt wymagający na czoło wysuwają się atuty warsztatowe autora. Obrazek ten malowany jest z dużą łatwością, niewykluczone że alla prima. Wszak w tym czasie w malarstwie olejnym owa technika święciła największe tryumfy.

Biorąc pod uwagę niepełną, jakby urwaną kompozycję, można domniemywać, że może być to szkic malarski. Autorstwo obrazka nie jest znane, od początku ze względów stylistycznych wiązano go ze szkołą włoską. Stan zachowania obrazu nie pozwala na wyeksponowanie.

Obraz pochodzi prawdopodobnie z kolekcji Aleksandry Potockiej.