Pudełko jubilerskie

W XIX wieku szczeciński Plac Parad (obecnie Aleja Niepodległości), usytuowany w okolicach Starego Miasta stanowił jeden z centralnych ciągów komunikacyjnych miasta. Z jednej strony zamykała go barokowa brama miejska (Brama Portowa), z drugiej zaś Biały Plac Parad (Plac Żołnierza Polskiego), na którym w 1894 roku odsłonięto pomnik cesarza Wilhema I. Obsadzony aleją drzew z nowo wybudowanym Pałacem Ziemstwa Pomorskiego, gmachem Pruskiej Poczty Królewskiej, kamienicami i domami handlowymi na przełomie XIX i XX wieku stal się atrakcyjną lokalizacją dla sklepów i lokali usługowych chcących przyciągnąć zamożniejszą klientelę.

Swoją działalność w 1903 roku przeniósł tutaj, pod adres Paradeplatz 12, młody złotnik i jubiler Rudolf Kunstmann. Z miejskich ksiąg adresowych wynika, że na szczecińskim rynku pojawił się w 1896 roku, próbując prowadzić zakład jubilerski najpierw przy Mühlenbergstraße 12 (ul. Hetmana Stefana Czarnieckiego), w 1897 przy Papenstraße 16 (ul. Staromiejska), a później, od 1898 do 1902 przy Schulzenstraße 26-28 (ul. Sołtysia). W 1934 sprzedał zakład przy Paradeplatz innemu złotnikowi, Carlowi Kesselerowi, który prowadził tam działalność przynajmniej do 1943 roku. Sam Kunstmann przeprowadził się natomiast do wsi Finkenwalde (obecnie Zdroje – prawobrzeżna dzielnica Szczecina) do domu wielorodzinnego lub kamienicy przy Mühlenstraße A6.

Z umieszczanych okazjonalnie ogłoszeń reklamowych w czasopismach i obszerniejszych wpisów w księgach adresowych wynika, że Kunstmann był nie tylko złotnikiem i jubilerem, ale również mistrzem złotnictwa oraz przysięgłym ekspertem w tej dziedzinie. W ofercie miał biżuterię ze złota i srebra, zegarki damskie oraz męskie z mechanizmami najwyższej jakości, a także duży wybór prezentów ślubnych, chrzestnych i okolicznościowych. Zakład świadczył również usługi grawerskie i naprawcze.

Małgorzata Peszko