
Św. Jan Chrzciciel
XX wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
Jest częścią kolekcji: Ikony
Dzieje proroka Eliasza opisane są w Księgach Królewskich Starego Testamentu i odczytywane jako zapowiedź nadejścia Mesjasza. Eliasz głosił słowo Jahwe królowi Achabowi, który pod wpływem żony Izebel zaprowadził kulty bałwochwalcze. Bóg posłał Eliasza do miasta Sarepta, gdzie mieszkał u wdowy, wskrzesiwszy jej zmarłego syna. Król Achab obarczył Eliasza odpowiedzialnością za nieszczęścia Izraela (susza jako kara za kult bałwochwalczy). Eliasz udowodnił fałszywość Baala, złożył ofiarę całopalną Jahwe na Górze Karmel i rozwiał wątpliwości o słuszność kultu bożka, którego prorocy zostali zabici. Krainę opuściła susza i głód. Mimo to królowa przysięgła śmierć Eliaszowi, który ukrył się na pustyni. Tan objawił mu się anioł, a kruki przynosiły pożywienie. Z polecenia Boga prorok udał się do Damaszku, namaścił Chazaela i Jehu królami, a Elizeusza prorokiem, swoim następcą. Razem z Elizeuszem Eliasz wędrował do Bethel i Jerycho, gdy przeszli między rozstąpionymi wodami Jordanu – zostawił uczniowi swoje okrycie i wstąpił do nieba na wozie ognistym zaprzężonym w konie. Według niekanonicznej "Apokalipsy Eliasza" ma on wraz z Henochem w czasach ostatecznych sprzeciwić się antychrystowi, zabici, mają zmartwychwstać by go pokonać. Wielu teologów prawosławnych wierzy, że Eliasz powróci przed ponownym przyjściem Chrystusa aby umrzeć fizycznie, a następnie zmartwychwstać. Na gruncie prawosławia rosyjskiego od XVIII w. utrwaliło się obrazowanie dziejów proroka wraz z wniebowzięciem na ognistym rydwanie, jak na prezentowanej ikonie. Ikonografia ta była szczególnie popularna u staroobrzędowców na północy Rosji, wierzących, że prawdziwa droga do nieba prowadzi przez ogień. Święto proroka Eliasza obchodzone jest przez wschodnich chrześcijan 20 lipca (2 sierpnia wg kalendarza juliańskiego).
Teresa Bagińska-Żurawska https://orcid.org/0000-0002-9243-3967
Rodzaj obiektu
ikona
Technika
pozłotnictwo, tempera
Tworzywo / materiał
złoto, tempera, drewno
Pochodzenie / sposób pozyskania
decyzja administracyjna
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum - Zamek w Łańcucie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
nieznany
XX wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
połowa XIX wieku
Muzeum – Zamek w Łańcucie
XIX wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Narodowe w Lublinie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna
0/500
Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.
Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.
Zarządzaj plikami cookies:
Ten rodzaj plików cookies jest niezbędny do funkcjonowania serwisu. Możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki tak, aby je zablokować, jednak strona nie będzie wtedy działała prawidłowo.
WYMAGANE
Służą do pomiaru zaangażowania użytkowników i generowania statystyk na temat serwisu w celu lepszego zrozumienia, jak jest używany. Jeśli zablokujesz ten rodzaj cookies nie będziemy mogli zbierać informacji o korzystaniu z serwisu i nie będziemy w stanie monitorować jego wydajności.