Kanapa L.XIV

Jest to jedna z zespołu dwóch zachowanych kanap barokowych (para z kanapą Wil.896) należących do grupy najstarszych mebli w zbiorach wilanowskich, wchodzących w skład stałego wyposażenia apartamentów królewskich; Sypialni Króla i Sypialni Królowej. Ich konstrukcje są identyczne: obszerne proste oparcie połączone z płaskim siedziskiem i wspartym na 6 tralkowatych nogach połączonych dwoma wiązaniami krzyżowymi. Po bokach poręcze na tralkowatych podparciach. Kanapy różnią się tkaninami kryjącymi części tapicerowane zgodnie z zasadą obowiązującą we wnętrzach pałacowych; obicia ścian, zasłony, kotary i meble były elementami kompozycji przestrzennej starannie przemyślanej przez projektantów wnętrz, i współgrały z dekoracjami malarskimi, rzeźbiarskimi w tych pomieszczeniach. Te same tkaniny, które zdobiły ściany komnat pokrywały meble. W XVIII w. ściany Sypialni Królowej były pokryte welurem genueńskim o barwnym kwiecistym wzorze w zestawieniu z bordowym aksamitem obszyte złotymi galonami. Taką samą dekorację otrzymała opisywana kanapa i  nieco późniejsze taborety. Obecnie kanapa w dalszym ciągu pozostaje w wyposażeniu Sypialni królowej dokumentując kompatybilność dekoracji ścian z dekoracją mebli.

AK

Mebel barokowy, Apartamenty Królewskie, kolekcja wilanowska, welur blamarantowy.