Czarka

Niewielka okrągła porcelanowa czarka na niskiej stopce. Jej głównym aspektem dekoracyjnym jest gęsta siatka krakelur w jasnobeżowym szkliwie. Dla podniesienia wartości artystycznej i wizualnej wazonu sieć spękań podbarwiono częściowo fioletem manganu. Ta dekoracja pokrywa zarówno powierzchnię wewnętrzną jak i zewnętrzną naczynka. Jest to ciekawy przykład porcelany chińskiej i kontynuowania dawnej tradycji zdobniczej. Naczynia pokryte krakelurą produkowano podczas trwania dynastii Song (960-1279). Tworzyły się one podczas wypału naczynia. W późniejszym czasie, gdy rozpoczęła się niemal masowa produkcja m.in. w wytwórniach Jingdezhen na eksport na rynek europejski, krakelury tworzono intencjonalnie, podbarwiając je.

Brak historycznych oznaczeń na obiekcie i charakterystycznej, wyróżniającej się dekoracji utrudnia jednoznaczne powiązanie tego przedmiotu z zapisami w dawnych inwentarzach rezydencji wilanowskiej. W kolekcji wilanowskiej zachowała się jeszcze jedna analogiczna czarka. Przypuszczalnie obie stanowiły element wyposażenia dawnych Pokojów Chińskich zlokalizowanych na piętrze korpusu pałacu, zaprojektowanych i zaaranżowanych przez Stanisława Kostkę Potockiego, z wystrojem uzupełnianym również przez jego potomnych.