Stół

Stół o owalnym blacie wspartym centralnie na stożkowo rozszerzającym się trzonie, do połowy spiralnie kanelowanym, niżej w formie puklowanej wazy, a jeszcze niżej gładkim, stanowiącym miejsce osadzenia czterech kabriolowych nóżek o przekroju kwadratowym, każda uformowana w kształt dwóch spiętrzonych spływów wolutowych – u góry podwójnego, akcentującego kolano, a poniżej pojedynczego, wywiniętego ku górze. Krawędź blatu obwiedziona została od strony zewnętrznej wydatnym ćwierćwałkiem, poniżej którego znajduje się gładka, nieco cofnięta carga.

Mebel stanowi przykład estetyki charakterystycznej dla drugiej połowy XIX wieku, czerpiącej z różnych form oraz motywów dekoracyjnych zaczerpniętych z wzorów historycznych, przy wciąż jeszcze obecnym wpływie estetyki empirowej z jej zamiłowaniem do prostych form i dużych powierzchni krytych fornirem z drewna egzotycznego.

Zakup Muzeum Narodowego w Warszawie od instytucji w 1963 roku, przekazany następnie do zbiorów wilanowskich.