skróty po głównych elementach serwisu
strona główna strona główna
Zmień język na angielski EN
Zaloguj się
Powrót do Kubek MNS/E/5070 – W muzeach
wyszukiwarka serwisu
zmień język naEN
treść serwisu

Filtry

Kolekcja
Tworzywo, materiał
Autor, wytwórca
Miejsce powstania, znalezienia
Typ dokumentacji
Technika
Rodzaj obiektu
Lokalizacja, status
Czas powstania, datowanie
Era
Era
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
Szukaj

Inne systemy periodyzacji:

Typ licencji

Twoje kryteria wyszukiwania:

WYCZYŚĆ filtry

  • Fraza: żegluga

Obiekty

28
program obchodów dni morza - Ujęcie z przodu; Afisz na prostokątnym arkuszu w układzie pionowym. Druk kolorem czerwonym i niebieskim na żółtawym papierze. W obu górnych narożnikach czerwone tarcze ze znakami organizatorów - po lewej ze stylizowana głową gryfa, po prawej z siecią i strzelbą oraz literami LPŻ. Poniżej wielkimi czerwonymi literami

Program obchodów dni morza

Szczecińskie Zakłady Graficzne (1949-1996)

1957-06-04

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Portret Johanna Gebharda Rabenera - ujęcie z przodu; Owalny obraz przedstawia mężczyznę w średnim wieku, w ujęciu en trois quarts, w wystudiowanej, choć pozornie swobodnej pozie. Prawą rękę grzbietem dłoni wspiera na biodrze, lewą podtrzymuje połę malowniczo udrapowanego płaszcza w kolorze ciemnego ugru w delikatne złociste wzory, z szaro-niebieskim podbiciem. Dopełnienie stroju stanowi zawiązana pod szyją chusta z modnej w 2. połowie XVII w. weneckiej koronki igłowej w wypukłe floralne wzory typu Point de Venise. Drapowany płaszcz, kosztowne koronki, a także długa, ciemna peruka allonge są oznaką dostojeństwa i godności. Miękki modelunek idealizuje rysy niemłodej już twarzy, łagodząc zmarszczki na czole i wokół ust. W przedstawieniu twarzy zwraca uwagę podjęta przez artystę próba psychologicznej charakterystyki portretowanego. Mężczyzna kieruje w stronę widza uważne, lekko zdystansowane spojrzenie. Mężczyzna ukazany został na ciemnym tle, z połyskującą po lewej stronie podwieszoną kotarą w oliwkowym kolorze i zarysem monumentalnej kolumny przy prawej krawędzi pola obrazowego.

Scena w porcie

weduta portowa ze sztafarzem

nieznany malarz flamandzki

1680 — 1700

Muzeum Narodowe w Szczecinie

kamizelka ratunkowa - Ujęcie z boku; Kamizelka wykonana z dwóch pływaków płóciennych, przednim i tylnym, wypełnionych trawą morską, o kształtach zbliżonych do prostokąta lub trapezu (64 x 40 cm) z nieco wklęsłymi górnymi bokami. Górne narożniki pływaków połączone ze sobą pustymi komorami umożliwiającymi swobodne zwisanie dwóch pozostałych komór-pływaków, tworząc jednocześnie otwór na środku na głowę o średnicy 18 cm. Przy dolnych narożnikach kamizelki przyszyte przelotki z taśmy parcianej. W obydwu parach przelotek, wzdłuż dłuższych boków umieszczono taśmy parciane o długości 9 cm, zakończone stoperami powstałymi ze złożenia i przeszycia końcówek taśm, które zapobiegają wysunięciu się taśm z przelotek. Na jednym z dłuższych boków, przy szwach naszyte dodatkowe kawałki tkaniny wzmacniające naderwane szwy. Słabo czytelny czarny nadruk na zewnętrznej stronie pływaka.

Kamizelka ratunkowa

J. W. T.

1890 — 1946

Muzeum Narodowe w Szczecinie

kamizelka ratunkowa trawiasta - Ujęcie z przodu; Kamizelka wykonana z dwóch kawałków płótna beżowego koloru o kształtach zbliżonych do prostokąta ( 135x x 38 cm) złożona z ośmiu komór wypornościowych, cztery o wymiarach 17,5 x 38, cztery o wymiarach 10x38 z wyprofilowanym wycięciem na głowę, dodatkowo dwie komory puste o wymiarach 26x 8 cm umożliwiające swobodne zwisanie sąsiednich komór, na wysokości 19 centymetrów wszyte wzmocnienie z pasów parcianych, w połowie wysokości pływaków skrajnych przyszyte taśmy parciane o wymiarach długość 110 cm x szerokość 2cm, pływaki wypełnione trawą morską. Krawędzie płócien zszyte ze sobą. Całość nosi ślady eksploatacji z widocznymi tłustymi plamami.

Kamizelka ratunkowa trawiasta

nieznana

1890 — 1949

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Alegoria Prawa i Łaski - ujęcie z przodu; Marynistyczny pejzaż przedstawia morze i wejście do portu umiejscowione między skalistym przesmykiem, na szczytach którego po obu stronach wznoszą się dwie kamienne wieże. Na morzu przedstawiono handlowe okręty. Na pierwszym planie po prawej stronie fragment piaszczystego brzegu ze scenami rodzajowymi. W pobliżu brzegu płyną trzy statki i niewielka łódź. Na pierwszym planie po lewej stronie widoczna jest galera dwumasztowa ze zwiniętymi żaglami typu łacińskiego i jednym rzędem wioseł. Na dziobie i rufie widoczne są nadbudówki dla oficerów. Nad częścią rufową rozpostarty jest na wytykach bogato zdobiony namiot. W pawęży rufowej czyli płaskim zakończeniu rufy widać umocowany ster zawiasowy. Załoga galery ubrana jest we wschodnie stroje i białe turbany. Flaga na maszcie jest w kolorach pomarańczu, bieli i błękitu. W oddali na horyzoncie dostrzec można inne statki. W centrum obrazu ukazano galeon pod żaglami, a z jego prawej burty inny typ statku – karawelę z żaglami typu rejowego noszonymi na masztach. Z jej lewej burty, zza skał wyłania się zwinięty, maszt drugiej galery tego samego typu. Przy brzegu widać łódź z obsadą, a w tle na horyzoncie rysują się sylwetki kolejnych statków. Niebo częściowo zakrywają deszczowe chmury. Światło padające na statki od horyzontu z lewej strony rzuca długie cienie w kierunku lądu. Obraz malowany jest lekko, energicznymi pociągnięciami pędzla.

Pejzaż morski z grupą statków

marina

Vaught, P. de

1600 — 1650

Muzeum Narodowe w Szczecinie

sekstant Tamaya Jupiter - Ujęcie z przodu; Sekstant Tamaya z lunetką. Obudowa sekstantu to odlana metalowa rama w kształcie wycinka koła łączona wewnętrznie kratownicą w kolorze czarnym, w obrysie trójkąta o wymiarach 12x28x23,5 cm, na wierzchołku umocowane ruchome ramię- alidada o długości 23,5 cm. Alidada porusza się po wyskalowanym boku trójkąta, limbusie. W rozszerzeniu znajduje się okienko z kreską indeksową, której skala i krawędź wykonane są z mosiądzu. Do rozszerzenia przymocowana jest także śruba zakończona bębenkiem z podziałką minutową. Do bębenka przylega podziałka noniusza dająca możliwość dokonania odczytu kąta. Na końcu ramienia znajduje się śruba mikrometryczna i ślimakowa, wykonana ze stali, poruszająca się po wyprofilowanej i rowkowanej krawędzi limbusa. Śruby dociskane są do limbusa płaską, nie malowaną, stalową sprężyną. Do szybkiego przesunięcia alidady służy czarny uchwyt zaciskowy wyłączający sprężynę. Na krawędzi ramy zamocowano na stałe okrągłe lusterko małe o promieniu 5,7 cm. Za lustrem małym trzy przesłony o różnym stopniu przyciemniania. Przed lustrem dużym, prostokątnym o wymiarach 5,7x4,4 cm w czarnej metalowej ramie cztery przesłony o różnych stopniach przyciemniania. Skala na ramie od wartości -6 do +126 stopni. Po lewej zakończonej wielkością 126 znajduje się oznaczenie: No 65809 Japan. Na początku skali

Sekstant Tamaya Jupiter

Tamaya Technics Inc., Shinagawa (1675- )

1983-02-28

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Chronometr na zawieszeniu Cardana - ujęcie ze skosu z prawej; Chronometr w drewnianej skrzynce. Skrzynka drewniana z mahoniu, lakierowana, matowa. Wieczko skrzynki z szybą fazowaną; boki podstawy skrzynki zaopatrzone w mosiężne ucha w formie antab. Od frontu zamknięcie typu zapinka w formie okucia, na wieku płaskie, u podstawy zaopatrzone w trzpień. Powyżej okucia biała, plastikowa tabliczka znamionowa o wymiarach 4,3x2,7 cm, poniżej nalepka informacyjna. Na prawej bocznej ścianie widoczne mosiężne śruby do mocowania kardanu, na prawej ściance dwie śruby do mocowania mechanizmu blokady kociołka i kardanu. Krawędzie zamknięcia skrzynki z frezowaniem typu pióro-wpust, służące uszczelnieniu. Cyferblat chronometru biały z czarnymi oznaczeniami. Godziny w rzymskim zapisie liczbowym, obwiedzione podziałką minutową. Cyfry tarczy sekundowej i czasu pracy arabskie. Wskazówki, godzinowa w formie strzałki i prosta minutowa, wykonane z mosiądzu. Wskazówka sekundnikowa i czasu pracy z pomalowanego na czarno metalu. Podziałka wskaźnika godzin czasu pracy w formie niepełnego okręgu, umieszczony pod rzymską godziną XII.

Chronometr na zawieszeniu Cardana

Glashütter Uhrenbetrieb GmbH (1845- )

1901 — 1950

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Latarnia torowa - ujęcie z przodu; Czerwona latarnia gazowa, acetylenowa typu Lebe stosowana na znakach torowych pływających. Tabliczka znamionowa ze znakiem firmowym AGA system DALEN Gasaccumulator Stockholm. Korpus wykonany z blachy mosiężnej, pomalowany na kolor czerwony. Wbudowana soczewka Frensela wysokości 105 mm i średnicy 135 mm. Soczewka z kominem zamocowana do korpusu na zawiasie i blokowana śrubą. Komin średnicy 100 mm i wysokości 190 mm zakończony stożkiem. W dolnej części korpusu, w kostce o kształcie sześcianu otwór gwintowany służący do doprowadzenia gazu do palnika. Latarnia mocowana na trzy śruby do korpusu pławy, przez otwory znajdujące się w spodzie podstawy.

Latarnia torowa

AGA AB, Sztokholm (1904-2000)

1950 — 1959

Muzeum Narodowe w Szczecinie

chronometr morski Gost - Ujęcie ze skosu z prawej; Otwarta skrzynka drewniana kwadratowa w kolorze ciemnej wiśni, lakierowana na wysoki połysk. Na bokach uchwyty z mosiądzu do przenoszenia. Łączenia boczne skrzynki wzmocnione 12 mosiężnymi kątownikami. Skrzynka jest trójdzielna, zamykana na zamki zatrzaskowe. Wewnątrz na zawieszeniu Cardana osadzony jest chronometr, blokowany metalową blokadą na mosiężnej śrubie. Biały metalowy cyferblat z arabskimi, przetłoczonymi cyframi w kolorze czarnym. Część kociołka zamykana mosiężnym pierścieniem z szybą. W górnej części tarczy mała okrągła skala do odmierzania 56-godzinnego czasu pracy urządzenia z wartościami co 8 godzin.

Chronometr morski Gost

Pierwsza Moskiewska Fabryka Zegarków (1930- )

1958

Muzeum Narodowe w Szczecinie

sekstant SNO-T w skrzynce z akcesoriami i atestami - Ujęcie z przodu; Sekstant z lunetką i przeziernikiem. Odlewana, metalowa rama z jednym bokiem trójkąta w kształcie wycinka koła łączona wewnętrznie kratownicą w kolorze metalizowanym o wymiarach 18,5x18,5x23 cm. Od spodu umocowane ruchome ramię, alidada o długości23 cm. Ramię alidady porusza się po wyskalowanym boku trójkąta, limbusie. Na końcu ramienia śruba ślimakowa w obudowie, do której na wysokości skali limbusa przytwierdzona jest tabliczka z kreską indeksową ułatwiającą ustawienie alidady z dokładnością do 1 stopnia. Przy zakończeniu obudowy znajduje się śruba zakończona bębenkiem z podziałką minutową, której odczyt umożliwia zamontowane nad nią dwupołożeniowe szkło powiększające w oprawie okularowej Śruba ślimakowa zazębia się z zębatką naciętą na krawędzi ramy. Na alidadzie znajduje się napis: N 9088 1977. Na krawędzi ramy zamocowane jest lustro małe o promieniu 5,8 cm, podzielone na część górną z szybką i część dolną z lusterkiem w oprawie metalowej w kolorze obudowy. Za lusterkiem małym trzy przesłony o różnym stopniu przyciemniania. Przed lustrem dużym, prostokątnym o wymiarach 5,7x4 cm w metalowej ramie koloru obudowy cztery przesłony o czterech stopniach przyciemniania. Naprzeciw lustra małego nośnik lunetki ze śrubą do jej przykręcenia. Skala na ramie posiada oznaczenia od -5 do +140 stopni, w części spodniej czarny, plastikowy uchwyt na dłoń i dwie nóżki służące za podstawę. Lunetka o długości 11,2 cm. przeziernik o długości 17,5 cm.

Sekstant SNO-T w skrzynce z akcesoriami i atestami

nieznana

około 1976

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Sekstant Tamaya o numerze seryjnym 36247 z lunetką, przeziernikiem i skrzynką. - Ujęcie z przodu; Sekstant z lunetką o długości 14 cm z prawej strony, przeziernikiem. Obudowa sekstantu metalowa, odlewana. Rama w kształcie wycinka koła łączona wewnętrznie kratownicą w kolorze czarnym w obrysie trójkąta o wymiarach 18x18x23 cm. Na wierzchołku umocowane ruchome ramię- alidada, o długości 23 cm, porusza się po wyskalowanym boku, limbusie (skala i krawędź z mosiądzu). Na końcu ramienia śruba mikrometryczna poruszająca się po wyprofilowanej i rowkowanej krawędzi limbusa. Śruby dociskane do limbusa płaską, stalową nie malowaną sprężyną. Na krawędzi ramy z lewej o długości 18 cm zamocowane jest lusterko małe, w czarnej, metalowej oprawie, o promieniu 5 cm, które dzieli się na część górną z szybką i dolną z lusterkiem. W oprawie metalowej w kolorze czarnym, za lusterkiem małym trzy przesłony o różnym stopniu przyciemniania. Skala na ramie posiada wartości od -6 do +126 stopni. Na początku skali z prawej znajduje się oznaczenie TAMAYA & Co, Ltd. No 36247, a na końcu z lewej oznaczenie PAT - 816704 i 816705. Sekstant wyposażony jest w dwie nóżki służące za podstawę. Do alidady na wysokości skali przymocowano dodatkowe ramię z żaróweczką podświetlającą skalę w nocy. Od żarówki poprowadzony jest kabel zasilający po ramieniu alidady do uchwytu gdzie znajduje się bateria.

Sekstant Tamaya w skrzynce

Tamaya Technics Inc., Shinagawa (1675- )

1960 — 1970

Muzeum Narodowe w Szczecinie

oktant - Ujęcie z przodu; Oktant o hebanowym korpusie z listwami zewnętrznymi długości 25,3 cm tworzącymi z limbusem kształt trójkąta, wewnątrz którego elementy tworzące kształt litery T o wymiarach 11,2 x 12,4 cm. W półkolistą poprzeczkę T-kształtnego elementu o wymiarach 12,4 cm wstawiona kość z sygnaturą W. CAMPBELL & Co. Hamburg & London. Na szczycie półkolistej poprzeczki kościany ozdobny element toczony w kształcie niskiej, silnie profilowanej tralki. Limbus wycięty z obwodu koła wielkości 31 cm na wkładzie z kości wygrawerowana skala 0° - 100° z podziałką oznaczoną co 5°. Mosiężna alidada długości 29,4 cm w części przesuwanej po limbusie tworzy kształt zbliżony do kwadratu. Na wysokości skali ma wycięte otwory wysokości 0,6x0,8 cm przez które widać skalę z noniuszem 0 - 20° co 5°. Pod otworami śruba blokująca alidadę na limbusie i śrubowy mechanizm precyzyjnego przesuwana alidadą po skali limbusa. Duże lusterko o wymiarach 5x3,4 cm, ruszające się wraz z alidadą, na łączeniu ramion oktantu. Małe lusterko 1x (3 x 2,5 - stałe na poszerzonym okutym w mosiądz ramieniu listwy korpusu) umocowane na limbusie wraz z okrągłymi szkłami przyciemniającymi 3 szt. (oprawione w kwadratowe mosiężne ramki) szkło przyciemniane na obserwowany obiekt 2 szt. okrągłe w oprawie mosiężnej okrągłej; mechanizm śrubowy do regulacji LM. Brak przeziernika punktowego.

Oktant

Campbell, Hamburg (1816- )

1816 — 1850

Muzeum Narodowe w Szczecinie

przechyłomierz maksymalny - Ujęcie z przodu; Przechyłomierz o metalowym korpusie ze szklanym zabezpieczeniem tarczy. Średnica górnej części wynosi 18 cm. Rant zaokrąglony. Podstawę stanowi kołnierz o średnicy 21 cm, na którym znajdują się 3 otwory na śruby. W dolnej części białej tarczy skala kątowa 100-stopniowa w zakresach 50° – 0° – 50°. Powyżej środka oś z czarną wskazówką zawieszoną wewnątrz na urządzeniu balastowym. Na osi wskazówki dwa czerwone ograniczniki kąta wychylenia i pokrętło do ustawiania ograniczników. Na tarczy, w centrum, poniżej wskazówki sygnatura producenta Zasadnicza Szkoła Zawodowa C. Z. S. P. Gdańsk - Brzeźno. Powyżej wskazówki napis PRZECHYŁOMIERZ MAKSYMALNY, rok budowy 1977, nr 074, BN - 65, 3756 - 15. W dolnej części przy krawędzi tarczy napis Made in Poland.

Przechyłomierz maksymalny

Zasadnicza Szkoła Zawodowa C.Z.S.P. Gdańsk-Brzeźno (po 1950 - nie po 1990)

1977

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Rybacki kompas morski - ujęcie z góry; Kociołek kompasu mokrego zainstalowany na zawieszeniu Cardana w drewnianym pudełku. Róża kompasowa z podziałką rumbową i stopniową. Na szybie kociołka namalowana czarna kreska kursowa. Zawieszenie Cardana wyposażone w owalny pierścień o przekątnych długości 8 i 8,5 cm. Kociołek, pierścień azymutalny i pierścień zawieszenia Cardana niklowane. Brak zasuwanej pokrywki pudełka.

Rybacki kompas morski (kompas magnetyczny mokry)

nieznana

1945 — 1950

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Kompas mokry - ujęcie z góry; Kociołek kompasu mokrego peryskopowego Róża kompasowa z podziałką stopniową i rumbową. Pod stopniem 0 stylizowany ze wskaźników rumbowych trójząb i napis:

Kompas mokry

Observator, Rotterdam

1945 — 1950

Muzeum Narodowe w Szczecinie

przechyłomierz okrętowy LO 55 - Ujęcie z przodu; Okrągły przechyłomierz okrętowy LO 55 o średnicy 19 cm i kołnierzem z otworami do przykręcenia na ścianę, wysokości 5 cm. Na białej tarczy u góry 100-stopiowa skala w zakresach 50° - 0° - 50°. Na tarczy w centrum i u dołu opis PRZECHYŁOMIERZ LO 55, rok budowy 196.., nr 072, Zasadnicza Szkoła Zawodowa C. Z. S. P., Gdańsk - Brzeźno, Made in Poland. Poniżej środka tarczy mocowanie wskaźnika przechyłu z przeciwwagą, utrzymującą wskaźnik w pozycji pionowej, wewnątrz pod tarczą. Po bokach wskaźnika dwa ograniczniki wskazań przechyłu. Na szybie przykrywającej tarczę pokrętło do regulacji wskazówek maksymalnego przechyłu.

Przechyłomierz okrętowy LO 55

Zasadnicza Szkoła Zawodowa C.Z.S.P. Gdańsk-Brzeźno (po 1950 - nie po 1990)

1965 — 1970

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Sekstant Kelvin & Hughes - ujęcie z przodu; Sekstant z lunetką o długości od 7,2 do 10,5 cm. Sekstant zbudowany z czarnej, metalowej, odlewanej ramy w kształcie wycinka koła, łączonej wewnętrznie kratownicą w obrysie trójkąta o wymiarach : wysokość 10 centymetrów, długość umieszczonej osiowo ruchomej alidady 22,5 centymetra, promień limbusa 21,5 centymetrów, Alidada porusza się po wyskalowanym boku trójkąta – limbusie, wykonanym ze stali. Na limbusie znajdują się oznaczenia: przy początku skali SER.No.67674 przy końcu skali Made In Great Britain. Na rozszerzonym końcu ramienia znajduje się okienko z kreską indeksową, przez które widać podziałki limbusa. Kreska indeksowa wskazuje ustawienie alidady z dokładnością do 1 stopnia. Przy zakończeniu rozszerzenia znajduje się śruba zakończona bębenkiem z podziałką minutową z białego plastiku. Do bębenka przylega podziałka noniusza dająca możliwość odczytu kąta. Śruba ślimakowa zazębia się zębatką naciętą na krawędzi mosiężnej ramy. Na końcu obudowy znajduje się uchwyt zaciskowy wyłączający śrubę, która dociskana jest płaską stalową sprężyna. W połowie długości ramy zamocowane jest małe prostokątne lusterko w metalowej oprawie o wymiarach 3x4,2, którego górną część stanowi szybka. Za lusterkiem trzy przesłony o różnym stopniu przyciemniania. Przed kolejnym, dużym, prostokątnym lustrem o wymiarach 4,8x3 cm, w metalowej ramie w kolorze obudowy cztery przesłony o różnych stopniach przyciemniania. Naprzeciw małego lustra gwintowany uchwyt do mocowania lunetki, umożliwiający stabilne wkręcenie lunetki. Skala na ramie posiada oznaczenia od -5 stopni do +125 stopni.

Sekstant Kelvin & Hughes

Hensoldt UK, Enfield (1947- )

1951 — 1975

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Elektroniczny zegar okrętowy - ujęcie z przodu; Elektroniczny zegar okrętowy marki GolaY – Marine w obudowie z lakierowanego drewna. Pokrywa obudowy na zawiasie otwierana do góry. W mosiężnej pokrywie zegara znajduje się okrągła tarcza w kolorze białym, na niej w kolorze czarnym naniesiono skalę godzinową, oznaczoną pogrubionymi kreskami podziałki i cyframi arabskimi od 1 do 12 oraz skalę minutowo-sekundową, oznaczoną cieńszymi kreskami. Wskazówka minutowa i godzinowa wykonane z metalu, proste, w kolorze czarnym, brak wskazówki sekundowej. Tarcza zabezpieczona szkłem. Powyżej tarczy, na mosiężnym froncie obudowy widoczna sygnatura w kształcie rozety z okrągłym polem w centrum z napisem SWISS PRECISION i 10 gwiazdkami w otoku, centrum pola czarne z negatywowym symbolem długości geograficznej. Pod rozetą czarny napis w dwóch wierszach: Golay - MARINE -.

Elektroniczny zegar okrętowy

Bernard Golay SA, Lozanna (około 1962-19..)

około 1962 — 1980

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Blok okrętowy potrójny - ujęcie z przodu; Blok drewniany potrójny, policzki owalne z zaokrąglonymi krawędziami o grubości ścianki 2,4 cm między policzkami a wstawami rozpórki o grubości 2,8 cm. Dwie wstawy drewniane o grubości 1,8 cm. Trzy krążki wykonane z metalu o średnicy 11 cm osadzone na osi wykonanej ze stali. Oś zabezpieczona sześciograniastą nakrętką (2,5 cm) z podkładką i przetyczką. Zamocowany na stałe w poprzek policzków. Ucha stalowe składające się z osadzonych między policzkami i wstawami płaskowników długości 4 cm. Zamocowano trzy zestawy uszu bez przetyczek. Policzki zespolone z rozpórkami i wstawami w całość czterema nitami stalowymi.

Blok okrętowy potrójny

nieznana

1901 — 1950

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Barograf okrętowy - ujęcie z przodu; Barometr w czarnej, ebonitowej obudowie, oszklonej. Osłona przymocowana do obudowy dwoma zawiasami, zamykana na zamek zatrzaskowy. Na górnej powierzchni osłony łukowaty uchwyt do zawieszenia na haku w kabinie. W środku obudowy na metalowej podstawie, przykręconej do obudowy 4 wkrętami, znajduje się system 5 puszek Vidiego oraz system dźwigni (przekładni) przenoszących deformację elementu pomiarowego na wskazówkę zakończoną pisakiem. Pisak przylega do bębna napędzanego mechanizmem zegarowym, który obraca się ruchem jednostajnym. Na bębnie znajduje się pas papieru, barogram z nadrukiem skali czasowej (fragmenty łuku w cyklu 24godz./na dzień -linia co 2 godz.) i ciśnienia (linie poziome co 10 hPa). Barogram jest wyskalowany w zakresie od 950 do 1050 hPa.

Barograf ŁM-1M

ZMDGP, Ryga (około 1960-1977)

1968

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Zegar okrętowy - ujęcie z przodu; Czarna, ebonitowa obudowa w kształcie walca. Pokrywa z plastiku wykonana jako przeszklony pierścień montowany na zawiasie z prawej strony, z lewej strony gwintowana śruba zamykająca pierścień, szkło wykonane z przeźroczystego plastiku. Pod pokrywą tarcza z czarnego plastiku. Na tarczy 24-godzinna biała skala zegarowa z białymi cyframi arabskimi, po wewnętrznej stronie godziny, od 00 do 23, po zewnętrznej minuty opisane liczbowo wartościami co 5 od 5 do 60. Na dole tarczy, powyżej liczby 12 znajduje się okrągły otwór z kwadratowym zakończeniem wałka napędowego (zegar nakręcany za pomocą klucza kwadratowego). W centrum tarczy czop z osadzonymi metalowymi wskazówkami, godzinowa w kształcie wskaźnika, minutowa strzałki, sekundowa prosta z zakończeniem w kształcie półksiężyca. Nad czopem wskazówkowym napis Chelsea Clock Co. Boston, a poniżej napis U.S. NAVY ser. no. 62415E. Po prawej str. na wysokości godzin 5. i 6. otwór prostokątny z okrągłym suwadłem do regulacji szybkości chodu zegara. Nad otworem litera F, pod litera S.

Zegar okrętowy

Chelsea Clock Company (1897- )

1941 — 1945

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Zegar okrętowy - ujęcie z przodu; Mechaniczny zegar sprężynowy w okrągłej, bordowej obudowie z ebonitu z przeszkloną, okrągłą pokrywą, zamontowaną na zawiasie i zamykaną zamkiem na klucz kwadratowy. Ebonitową tarczę pomalowaną na jasnokremowy kolor przytwierdzona do płyty zegara. Powyżej cyfry z godziną 6. znajduje się okrągły otwór z kwadratowym zakończeniem wałka napędowego – zegar nakręcany jest za pomocą klucza kwadratowego. Tarcza wyskalowana na 12 godzin i 60 minut. Godziny oznaczone pełnymi cyframi arabskimi w kolorze czarnym umieszczone po wewnętrznej stronie tarczy. Pełne minuty zaznaczone prostokątem, wypełnionym czarnym kolorem. Wewnątrz tarczy barwą czarną obwiedzione koło o mniejszym promieniu, po środku umieszczono walcowy czop, na którym znajdują się wskazówki, z blachy barwionej na czarno – wskazówki godzinowa i minutowa i na bordowo – sekundowa. Najkrótsza wskazówka godzinowa sięga do podziałki godzinowej, a minutowa do podziałki minutowej, Na wierzchu czopu umieszczona jest wskazówka sekundowa – cienka i prosta strzałka z przeciw ciężarem. W górnej części wewnętrznej strony tarczy umieszczony napis GUB Glashutte/SA.

Zegar okrętowy

Glashütter Uhrenbetrieb GmbH (1845- )

1955 — 1970

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Barograf 207R - ujęcie z przodu; Barograf typu 207R z puszką Vidiego i barogramem umieszczonym na owalnej, metalowej podstawie, w obudowie z toczonej blachy, płaskowników i pleksi na ściankach bocznych. Na zewnętrznej części obudowy uchwyt do przenoszenia barografu. Puszka Vidiego składa się z 7 cylindrów umocowanych w ramie za pomocą elementu śrubowego z blokadą w postaci śrubki. Cylindryczny bęben, na którym umieszczany jest barogram, wyposażony jest od wewnątrz w zegar sprężynowy, którego napęd steruje obrotami bębna w równych odstępach czasu. W części wewnętrznej podstawy znajduje się tablica znamionowa. Do urządzenia dołączony jest kluczyk od zegara.

Barograf 207R

Feingerätebau K. Fischer GmbH, Drebach (1945- )

1960 — 1970

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Zegar okrętowy - ujęcie z przodu; Zegar okrętowy w metalowej, okrągłej obudowie z sygnaturą J. Auricoste a Paris od wewnętrznej strony, w owalnej obwódce. Tarcza w kolorze kremowym o średnicy 14,5 cm. Podziałka godzinowo-minutowa, na której cyframi arabskimi od 1 do 12 oznaczono jedynie godziny. Wskazówki godzinowa i minutowa umieszczone centralnie, kształt prosty, bez ozdób. Tarcza sekundowa ponad osią, pomiędzy centrum tarczy a liczbą 12, z podziałką wyskalowaną od 0 do 60 sekund, na której podpisano wartość co dziesiątej sekundy. Wskazówka sekundowa czarna prosta. Pod osią trzpień do nakręcania o kwadratowym przekroju. Pomiędzy trzpieniem a osią godzinową znajduje się sygnatura J. Auricoste - horloger de la Marine de l'Elat - Paris. Średnica obudowy zegara wynosi 18 cm, wysokość 8,5 cm. Pokrywa szklana w obudowie pierścieniowej, profilowanej, z uszczelką gumową o zawiasowym zaczepie, zamykana na trzpień i ozdobną śrubę. Na obudowie od spodu trzy uchwyty do mocowania zegara do podłoża.

Zegar okrętowy

Auricoste, Paryż (1854- )

1901 — 1950

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Naftowa latarnia rufowa - ujęcie z przodu; Latarnia okrętowa naftowa, rufowa. Korpus metalowy o ściance czołowej z soczewką Frensela wysokości 9,5 cm. Górą korpus zamknięty owalnym daszkiem i perforowaną obudową wylotu spalin o 2 rzędach otworów. Brak palnika. Światło białe, kąt świecenia 135 stopni. Korpus malowany na kolor szary.

Naftowa latarnia rufowa

aqua signal AG, Brema

1945 — 1950

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Znaleziono 28 obiektów

Pokaż więcej obiekty

Brak wyników

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

strona główna

Ustawienia prywatności

Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
asd