Portret Hildy Güttner

Teresa Pohl-Radowicz (1927) przed wojną mieszkała w Kórniku koło Poznania. „Portret Hildy Güttner”, ujętej frontalnie, w półpostaci z rękami złożonymi na podołku dziewczynki z warkoczami, szkolnej koleżanki swojej siostry, autorka namalowała na podstawie fotografii. Hilda zginęła w Zagładzie, podkreśla to czerwono-brunatne, „płonące” tło portretu. W zbiorach Muzeum POLIN znajduje się wywiad z Teresą Pohl-Radowicz, przeprowadzony i nagrany przez Józefa Markiewicza 15 sierpnia 2014 r., nr kat. 131 (czas trwania 0:58:29), Teresa Pohl Radowicz | Wirtualny Sztetl, dostęp 15 III 2023. W wywiadzie Teresa Pohl-Radowicz mówi o Hildzie: „Zawsze miała takie smutne oczy. Czy przeczuwała swój los?” (0:19:00). Opowiada też o swoim dzieciństwie w Kórniku: opisuje zajęciach rodziców, topografię miasta oraz wspomina żydowską koleżankę Hildę i staruszkę Żenię, których namalowane przez siebie portrety przekazała do kolekcji Muzeum POLIN, opisuje przyjaźń łączącą ojca z żydowskimi mieszkańcami miasta. Wywiad został zarejestrowany w mieszkaniu rozmówczyni w Poznaniu oraz samym Kórniku, gdzie Teresa Pohl Radowicz oprowadzała po miejscach zapamiętanych ze swoich lat szkolnych. Po wojnie Pohl Radowicz ukończyła Zaoczne Studium Pedagogiki Specjalnej o kierunku malarskim. Praca pedagogiczna w szkole specjalnej była bezpośrednim impulsem do podjęcia przez rozmówczynię własnych prób malarskich i uchwycenia żydowskich mieszkanek miasta, z którym łączyła ją więź emocjonalna. ; Teresa Pohl-Radowicz (1927) przed wojną mieszkała w Kórniku koło Poznania. „Portret Hildy Güttner”, ujętej frontalnie, w półpostaci z rękami złożonymi na podołku dziewczynki z warkoczami, szkolnej koleżanki swojej siostry, autorka namalowała na podstawie fotografii. Hilda zginęła w Zagładzie, podkreśla to czerwono-brunatne, „płonące” tło portretu. W zbiorach Muzeum POLIN znajduje się wywiad z Teresą Pohl-Radowicz, przeprowadzony i nagrany przez Józefa Markiewicza 15 sierpnia 2014 r., nr kat. 131 (czas trwania 0:58:29), Teresa Pohl Radowicz | Wirtualny Sztetl, dostęp 15 III 2023. W wywiadzie Teresa Pohl-Radowicz mówi o Hildzie: „Zawsze miała takie smutne oczy. Czy przeczuwała swój los?” (0:19:00). Opowiada też o swoim dzieciństwie w Kórniku: opisuje zajęciach rodziców, topografię miasta oraz wspomina żydowską koleżankę Hildę i staruszkę Żenię, których namalowane przez siebie portrety przekazała do kolekcji Muzeum POLIN, opisuje przyjaźń łączącą ojca z żydowskimi mieszkańcami miasta. Wywiad został zarejestrowany w mieszkaniu rozmówczyni w Poznaniu oraz samym Kórniku, gdzie Teresa Pohl Radowicz oprowadzała po miejscach zapamiętanych ze swoich lat szkolnych. Po wojnie Pohl Radowicz ukończyła Zaoczne Studium Pedagogiki Specjalnej o kierunku malarskim. Praca pedagogiczna w szkole specjalnej była bezpośrednim impulsem do podjęcia przez rozmówczynię własnych prób malarskich i uchwycenia żydowskich mieszkanek miasta, z którym łączyła ją więź emocjonalna.