List do Tadeusza Perla

List od ojca do syna. List poprzedni, o którym mowa w korespondencji, nie zachował się w zespole, być może nie dotarł do Tadeusza Perla. Rodzice nie wiedzą, co dzieje się z córką (a siostrą Tadeusza), Jadwigą z d. Perl Wohl, która w momencie inwazji Niemiec na ZSRR 22 VI 1943 mieszkała we Lwowie. Przypuszczają, że przebywa z Wohlem (mimo że się rozstali – o czym mowa była we wcześniejszej korespondencji), a zatem mają nadzieję, że uciekła jako rodzina filmowca w głąb ZSRR. Okaże się, że uciekł sam Stanisław Wohl, Jadwiga najpewniej pozostała we Lwowie (a zatem była świadkinią pogromu lwowskiego, może nawet uczestniczką jako Żydówka – i uniknęła śmierci?). Niebawem przeniesie się do Warszawy.

Po raz kolejny jako nadawca widnieje Jan Zegart (?) z Rembertowa (ul. Żeligowskiego 4)

Treść (pisownia i interpunkcja częściowo zmodernizowana):

8/7 1941

Mój Drogi! Kartę Twą z czerwca otrzymaliśmy, na którą odpowiedziałem. Ponadto pisałem do Ciebie kilka dni temu i na wszelki wypadek powtarzam treść ostatniej karty. Chodzi o to, abyś koniecznie odwiedził p. Sophie Borten, Paris VII, 82 rue Vaneau, i poinformuj się u niej, jak się ma dwoje dzieci Marka. Rodzicom bardzo na tym zależy i będą Ci wdzięczni za wiadomości. Przy sposobności poradź się u p. Borten w swoich sprawach, jako dawno osiadła we Fr[ancji] będzie na pewno mogła służyć cennymi wskazówkami. Napisz, czy je[j] rady były skuteczne, jest to dla mnie b[ardzo] ciekawe. U nas stara bieda, ale jakoś się pchamy. Zadowolony jestem, że mam stałą pracę, i to odpowiedzialną, a przeto absorbującą. Matka, jak zwykle, martwi się, to o Ciebie, to o Jadzię. Co się z nią dzieje, nie wiemy. Przypuszczalnie jest razem ze Stasiem, który ostatnio pracował już w swoim zawodzie. Napisz. Ucałowania L

transkr. Ewa Małkowska-Bieniek, oprac. Przemysław Kaniecki