skróty po głównych elementach serwisu
strona główna strona główna
Zmień język na angielski EN
Zaloguj się
wyszukiwarka serwisu
zmień język naEN
treść serwisu

Militaria Muzeum Narodowe w Szczecinie

Obiekty

16
kord - Ujęcie 3/4 z góry; Głownia kordu jest prosta, jednosieczna, o sztychu decentrycznym. Trzon z jednostronnym wyżłobionym wgłębieniem ma cztery otwory do mocowania okładzin rękojeści, których brak. Dwa ostatnie otwory w trzonie umiejscowione tuż przy kapturku głowicy wydrążone są w pionowym ustawieniu. Trzon oddzielony jest od głowni nasadą, przy niej zamocowana jest tarczka w formie muszli. Głowica jest w formie kapturka, czyli cienkiej stalowej blaszki wygiętej w kierunku ostrza.

Kord

nieznany

1400 — 1500

Muzeum Narodowe w Szczecinie

kusza - Ujęcie ze skosu; Kusza średniowieczna z odgiętym łęczyskiem, drewnianym łożem z kościaną nakładką i prostą konstrukcją dźwigni spustowej. Łoże jest proste, zwęża się ku końcowi kolby. Od góry na łożu zamocowana jest kościana płytka z wgłębieniem na prowadnicę bełta przytwierdzona w najszerszej części gwoździem. Zwęża się ku otworowi na orzech, a przed nim znowu się rozszerza. Widoczna część spustu jest prosta, następnie wygina się pod kątem 90 stopni. Łuczysko jest mocowane do frontu łoża wspomnianym oplotem. Jest wygięte na zewnątrz i pokryte korą drzewa brzozowego. Na lewym końcu łuku widoczne jest wgłębienie do mocowania cięciwy. Zachowana cięciwa jest urwana składa się ze splotu wielu cienkich nici. Pośrodku łuku przywiązane jest rzemieniem żelazne strzemię, zdobione po bokach nacięciami.

Kusza

nieznany

1390 — 1430

Muzeum Narodowe w Szczecinie

rapier - Ujęcie z przodu; Rapier o głowni prostej, obusiecznej, z ricassem. Na ricassie i krótkim odcinku głowni biegnie zaznaczone dwoma korytkami zbrocze. Sztych jest ułamany. Rękojeść ma krzyżowy jelec w esowatej formie i rozbudowany kosz do ochrony dłoni. Kosz składa się z trzech obłęków bocznych rozchodzących się ku ostrzu i osłaniających ricasso, po drugiej stronie są dwa obłęki boczne, z których górny jest większy, połączonych „oślą podkową” i dodatkowo dwoma obłękami. Trzon zwęża się ku końcowi, jego okładzina nie zachowała się. Głowica jest owalna, wydłużona z wyodrębnioną podstawą w formie pierścieni, ozdobiona jest wzdłużnie nacięciami i zakuta od góry.

Rapier

Wundes, Johannes starszy

1560 — 1610

Muzeum Narodowe w Szczecinie

puginał - Ujęcie z boku; Przybierający formę noża, jednosieczny puginał ma wąską głownię i rękojeść z pozostałościami okładzin rogowych na trzonie, które pierwotnie zamocowane były po jego drugiej stronie. Przymocowane zostały blaszanymi, gładkimi nakładkami, biegnącymi wzdłużnie pośrodku trzonka. Rogowe okładziny nabijane są srebrem, tworzącym punktowy wzór. Ośmiokątna, płaska głowica ze stali ma po środku okrągły otwór, przez który przechodzi tulejka, obłożona płytkami rogowymi oraz żelazna nakładka z rytymi motywami płatków kwiatów.

Puginał

nieznany

1400 — 1500

Muzeum Narodowe w Szczecinie

żeleźce topora, oksza typu X (Głosek) - Ujęcie lekko z dołu; Oksza w typie X (według typologii Mariana Głoska), o górnej krawędzi wznoszącej się lekko ku górze, dolnej opadającej łukiem. Broda lekko ścięta pod skosem, szyja szeroka. Ostrze jest asymetryczne i lekko wygięte. Osada jest długa, zakuta od góry, z płynnie wyprofilowanym zgrubieniem w górnej krawędzi przechodzącym w wystający kolec. Osada ma ubytki metalu spowodowane korozją. Wewnątrz osady zachowały się drewniane pozostałości trzonka.

Żeleźce topora, oksza typu X (Głosek)

nieznany

1400 — 1500

Muzeum Narodowe w Szczecinie

miecz typu XIVa J2 (Oakeschott) - ujęcie z przodu; Miecz długi półtoraręczny. Głownia długości 95 cm i szer. u nasady 5,6 cm, prosta dwusieczna zbieżna ku sztychowi, łączona wtórnie w dwóch miejscach. Zbrocze długie, sięga 3/4 długości. Pierwotnie po obu stronach głowni znajdował się napis ryty, wypełniony żółtym metalem w postaci krzyżyka oraz trzech liter, z których pierwsza jest nieczytelna, ale przypomina L lub T; druga, środkowa to D; trzecia litera to połączenie I i H. Trzpień rękojeści zwężający się ku końcowi. Jelec krzyżowy o długości 16,7 cm, z rozszerzającymi się ramionami. Głowica kolista, fazowana, dwubocznie spłaszczona o wys. 4,3 cm i szer. 5,6 cm. Powierzchnia z wżerami pokorozyjnymi. Typ wg Oakeschotta: XIVa J2 (ewentualnie XIIIa).

Miecz typu XIVa J2 (Oakeschott)

nieznany

1300 — 1450

Muzeum Narodowe w Szczecinie

miecz typu XIIIa H2 1b (Oakeshott) - ujęcie z przodu; Miecz w typie: XIIIa, H2, 1b. Głownia o dł. 88,1 cm i szer. 4,9 cm, prosta, jednosieczna ze zbroczem, lekko zbieżna ku sztychowi. Sztych kończysty. Trzpień głowni lekko zwężający się ku końcowi. Jelec krzyżowy, lekko wygięty ku głowni, z zawiniętymi ku głowicy końcami ramion. Głowica nieregularna, ośmioboczna, z rytym dużym kołem na płaszczyznach. Znaki i zdobienia: Na głowni, złotym metalem, nieczytelny znak, dwóch okręgów, w środku których, znajdował się znak krzyża kawalerskiego, obecnie słabo czytelny. Czerwoną farbą na głowni przy nasadzie napis: ODER 1238.

Miecz typu XIIIa H2 1b (Oakeshott)

nieznany

około 1300 — 1350

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Prochownica - ujęcie z przodu; Niewielka prochownica z rogu jelenia ma kształt wykorzystujący naturalny wygląd rozwidlenia poroża. Jeden z odrostków jest ułamany, drugi uszkodzony. Awers prochownicy ozdobiony jest rytym przedstawieniem kobiety ukazanej w pełnej postaci z profilu, kroczącej z kielichem w dłoni. Dama ubrana jest w długą, renesansową suknię, z szerokimi rękawami i spódnicą układającą się w gęste, regularne fałdy. Staniczek z dużym dekoltem nałożony jest na koszulę przymarszczoną przy szyi. Na ramiona postać ma narzuconą krótką pelerynkę. Włosy są upięte z tyłu głowy i ujęte siateczką, obecnie ledwo widoczną w wyniku częściowego zatarcia rytu. Rzeźbiona postać jest lekko uwypuklona względem tła, a ryty spódnicy są głębokie, dzięki czemu tworzy się gra światła. Tło wypełniają pionowe, wąskie i płytsze nacięcia. Po bokach, na wysokości ramion postaci są dwa uproszczone, rozszerzające się ku górze kształty (być może dwie pochodnie).

Prochownica

nieznany

1501 — 1600

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Para pistoletów kapiszonowych - ujęcie z przodu; Dwa pistolety kapiszonowe, pojedynkowe. Lufy stalowe okrągłe, zakończone warkoczem zdobionym motywem roślinnym. Zamki kapiszonowe przerobione ze skałkowych. Zamki mocowane za pomocą dwóch śrub. Kontrblachy z motywami liści i kwiatów. Kabłąki ozdobione rocaillowym wzorem. Kolby z drewna orzechowego. Łoża i rękojeści rzeźbione w motywy rocaillowe. Pobojczyk i łoże u wylotu lufy zakończone kościanymi nakładkami. U spodu łoża dwie miedziane tulejki przytrzymujące pobojczyk. Głowica kolby jest spłaszczona, jej okucie jest mosiężne, zdobione motywem roślinnym.

Para pistoletów kapiszonowych

Ewertz, Georg Gottlieb

około 1773 — 1811

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Miecz dwuręczny typu XVII (Oakeshott) - ujęcie z tyłu; Miecz według typologii Oakeshotta jest typu XVII, T, 9. Głownia zwężająca się ku sztychowi jest dwusieczna, ze zbroczem, a w przekroju romboidalna. Jelec jest wygięty łukiem ku głowni, a z jednej strony ułamany. Pozostałe ramię rozszerzające się na końcu jest o przekroju prostokątnym. Trzpień jest długi, zwężający się ku głowicy i pozwalający uchwycić broń dwiema rękami. Okładzina rękojeści nie zachowała się w tym egzemplarzu. Głowica jest wielościenna, wydłużona ku podstawie.

Miecz dwuręczny typu XVII (Oakeshott)

nieznany

około 1390 — 1450

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Pistolet odtylcowy z zamkiem kapiszonowym - ujęcie z tyłu; Lufa ośmiogranna, gwintowana. Do lufy przytwierdzony przyrząd celowniczy. Kolba drewniana z okuciem czworobocznej głowicy. Lufa mocowana do drewnianego łoża sięgającego ok. 2/3 długości lufy. Baskila stalowa z kluczem u spodu do łamania lufy. Zamek kapiszonowy z kominkiem. Spust osłonięty kabłąkiem z wywiniętym oparciem na palec. Blacha zamkowa, baskila i kabłąk są grawerowane ornamentem roślinnym.

Pistolet odtylcowy z zamkiem kapiszonowym

Tank, Carl August

około 1848 — 1860

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Strzelba

Strzelba "albanka"

Autor nieznany

1701 — 1800

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Puffer (pistolet z zamkiem kołowym) - ujęcie z przodu; Lufa stalowa w części dennej ośmioboczna dalej gładka, przy wylocie pogrubiona. Panewka posiada przesuwaną pokrywę z walcowatym uchwytem. Kurek i śruby mocujące jego sprężynę połączone stalowym ramieniem. Łoże z jasnego drewna przyciemnionego na kolor brązowy, o fakturze przypominającej wytłaczaną skórę. Kolba lekko pochylona, zakończona kolistą drewnianą głowicą. Widoczne ozdobne rozety z kości, zdobione motywem czterolistnej koniczyny.

Puffer (pistolet z zamkiem kołowym)

nieznany

1588 — 1591

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Miecz dwuręczny typu XVIII (Oakeshott) - ujęcie z przodu; Miecz jest najbardziej zbliżony typem według typologii Oakeshotta do XVIIIb, T2, 1b. Głownia jest płaska, dwusieczna, lekko zbieżna ku sztychowi, a sam sztych centryczny. Trzpień jest długi (47,7 cm), przedłużony techniką skuwania i zwężający się ku końcowi. Jelec krzyżowy jest lekko wygięty ku głowni, z zawiniętymi do góry końcami. Nie zachowała się okładzina trzonu rękojeści.

Miecz dwuręczny typu XVIII (Oakeshott)

nieznany

1401 — 1500

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Miecz jednoręczny typu XII (Oakeshott) - ujęcie z przodu; Miecz jednoręczny, według typologii Oakeshotta w typie XII, J, 1. Głownia miecza jest prosta, dwusieczna, lekko zwężająca się ku sztychowi, w przekroju soczewkowa. Na 2/3 jej długości przebiega zbrocze, przedłużone na trzpień. Sztych jest centryczny, tępy. Trzpień rękojeści zwęża się ku końcowi, jego okładzina nie zachowała się. Miecz ma prosty, krzyżowy jelec. Głowica jest dyskoidalna. Na mieczu dwa znaki kowalskie w formie odcisku pręta metalowego, tzw. odciski kciuka (2 na jednej i 3 na drugiej stronie trzpienia).

Miecz jednoręczny typu XII (Oakeshott)

nieznana

1250 — 1325

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Pałasz typu schiavona - ujęcie z przodu; Pałasz z prostą, obusieczną głownią o przekroju soczewkowym. Na sztychu głowni przewiercony później otwór z pęknięciem. Trzon okrągły opleciony drutem. Jelec z koszem w typie szkieletowym składającym się z pionowego, wywiniętego na końcu pasa, od którego odchodzą dwie skośne boczne obręcze, biegnące do dolnej osłony pięści. Trzecia dolna obręcz przechodzi w środkową osłonę, nad którą jest jeszcze jedna równoległa. Do stabilizacji służą klamry, które odchodzą od dolnego wspornika bocznego i prowadzą do osłony poprzecznej. Z drugiej strony biegnie tylko jedna osłona pięści z jedną boczna obręczą, a u dołu zamocowany jest pierścień tzw. paluch. Głowica jest obła żłobkowana na powierzchni, z szerokim płaskim zakuciem od góry.

Pałasz typu schiavona

nieznany

około 1590 — 1610

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Znaleziono 16 obiektów

Brak wyników

Może Cię również zainteresować:

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

strona główna

Ustawienia prywatności

Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres