Przejdź do menu głównego
Przejdź do wyszukiwarki
Przejdź do treści
Mapa serwisu

EN

Zaloguj się

Instrumenty muzyczne Muzeum Narodowe w Szczecinie

Obiekty

0

Sortowanie

sukno z futerału skrzypiec - ujęcie z góry; Sukno ochronne z zielonego aksamitu z wyposażenia futerału skrzypiec z haftowanym żółtą nicią znakiem firmowym: lira z ornamentem kwiatowym oraz napisem w 3 wierszach: August Geipel Werkstatt fur Geigenbau Stettin. Lira prosta, schematyczna, ułożona ukośnie w lewą stronę. Wyhaftowane kontury oraz ornament kwiatowy wychodzący z obu boków liry i wygięty w kształt łuku. Napis kursywą, ozdobną czcionką, ręcznie haftowaną. Brzegi sukna ząbkowane.

Sukno z futerału skrzypiec

August Geipel Werkstatt für Geigenbau, Szczecin (1875-1945)

około 1900

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Smyczek od skrzypiec - ujęcie z boku; Niesygnowany smyczek od skrzypiec z nawijką z posrebrzanego drutu, żabką ozdobioną masą perłową i okutą srebrem i z posrebrzaną śrubką. Drzewiec z fernambuku w kolorze ciemnobrązowym. Włosie z odtłuszczonych włosów końskiego ogona.

Smyczek od skrzypiec

August Geipel Werkstatt für Geigenbau, Szczecin

około 1900

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Skrzypce - ujęcie ze skosu; Kompletne skrzypce ze strunami. Płyta wierzchnia świerkowa, boczki z jaworu falistego. Na obu płytach dwie podwójne żyłki wzdłuż brzegu, na wierzchniej efy. Strunociąg i podstrunnica oraz kołki do strojenia hebanowe. Drewno lakierowane.

Skrzypce

August Geipel Werkstatt für Geigenbau, Szczecin

około 1900

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Cytra klawiszowa (autoharp) - ujęcie z prawej; Cytra klawiszowa (autoharp) z płaskim pudłem rezonansowym wykonanym z drewna polichromowanego o kształcie przypominającym trapez z jednym ściętym rogiem. Wzdłuż najkrótszego boku oraz boku odchodzącego od niego pod kontem rozwartym, szereg metalowych kołków, do których przymocowanych jest 25, diatonicznie strojonych strun, ułożonych od najgrubszej – górnej – do najcieńszej z dolnej strony instrumentu; ostatnie dwie są zerwane. Poniżej kołków znajdują się dwie, zestawione pod kątem rozwartym, wąskie, metalowe blaszki z niewielkimi bolcami, stanowiące wsparcie i gwarantujące właściwy rozstaw strun. Podobna blaszka zamontowana jest wzdłuż dolnej krawędzi instrumentu. Struny przechodzą przez znajdujące się w niej rowki, zaginają pod kątem 90 stopni i mocowane są w znajdujących się w bocznej ściance instrumentu bolcach, ułożonych naprzemiennie: wyżej – niżej. Bezpośrednio nad strunami, prostopadle względem nich, znajduje się sześć metalowych prętów zamontowanych pomiędzy dwoma drewnianymi mostkami. Osadzone na sprężynach pręty wprawiane są w ruch przez grającego za pomocą znajdujących się w ich górnej części przycisków. Powoduje to dociśnięcie do struny mocowanych na prętach klawiszy z filcowymi podkładkami. Na jednym z mostków, na przykręconej za pomocą dwóch śrub plakietce z papieru welinowego, znajdują się oznaczenia akordów. Druga plakietka, z zapisem nut w formie literowej i na pięciolinii oraz ciągiem cyfr rzymskich i arabskich, umieszczona jest bezpośrednio na pudle rezonansowym, poniżej mechanizmu klawiszowego. Cytra ozdobiona jest w górnej części kalkomanią.

Cytra klawiszowa (autoharp)

Reichelt, producent instrumentów muzycznych

1920 — 1930

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Cytra - ujęcie ze skosu; Cytra - instrument muzyczny z grupy chordofonów. Pudło rezonansowe wykonane z drewna, płaskie, o kształcie przypominającym trapez. W dolnej części pośrodku okrągły otwór rezonansowy. Poniżej otworu rezonansowego ozdobne pole z oznaczeniami akordów. Brzegi cytry profilowane. W prawym boku toczona, ozdobna kolumienka. W górnej części brzegu instrumentu trzy równoległe względem siebie rzędy metalowych kołków. Od środkowego odchodzi, pod kątem rozwartym, kolejny rząd kołków. Na kołkach mocowane struny. Górna i środkowa część pudła rezonansowego bogato zdobiona metaliczną kalkomanią (trzy ptaki oraz rozbudowany motyw roślinny).

Cytra

nieznany

1901 — 1945

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Diabelskie skrzypce - ujęcie 3/4; Instrument składający się z kija, 2 metalowych talerzy oraz struny. Kij długi, prosty, wykonany z drewna, z grubą, metalową blaszką przybitą na jednym jego końcu za pomocą dwóch gwoździ. Górna część kija ozdobnie profilowana. Na około ¼ wysokości miskowate, eliptyczne zgrubienie z wydrążonym ręcznie środkiem. Poniżej niego wbity haczyk tworzący oczko, do którego przywiązana jest metalowa struna, biegnąca wzdłuż instrumentu, przechodząca przez podobne oczko w górnej części, gdzie zamocowana jest do gałki umożliwiającej zmianę naciągu strun. Powyżej zamontowane są dwa poziome, wycięte z blachy, talerze. Instrument zwieńczony ozdobną główką w kształcie żołędzia.

Diabelskie skrzypce

nieznany

1901 — 1945

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Znaleziono 6 obiektów

Pokaż więcej

Brak wyników

Może Cię również zainteresować:

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

Anuluj

0/500

Data od:

Era

Wiek:

—+

Rok:

—+

Data do:

Era

Wiek:

—+

Rok:

—+

asd