skróty po głównych elementach serwisu
strona główna strona główna
Zmień język na angielski EN
Zaloguj się
Powrót na poprzednią stronę
wyszukiwarka serwisu
zmień język naEN
treść serwisu

Instrumenty muzyczne Muzeum Narodowe w Szczecinie

Obiekty

0
sukno z futerału skrzypiec - ujęcie z góry; Sukno ochronne z zielonego aksamitu z wyposażenia futerału skrzypiec z haftowanym żółtą nicią znakiem firmowym: lira z ornamentem kwiatowym oraz napisem w 3 wierszach: August Geipel Werkstatt fur Geigenbau Stettin. Lira prosta, schematyczna, ułożona ukośnie w lewą stronę. Wyhaftowane kontury oraz ornament kwiatowy wychodzący z obu boków liry i wygięty w kształt łuku. Napis kursywą, ozdobną czcionką, ręcznie haftowaną. Brzegi sukna ząbkowane.

Sukno z futerału skrzypiec

August Geipel Werkstatt für Geigenbau, Szczecin (1875-1945)

około 1900

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Smyczek od skrzypiec - ujęcie z boku; Niesygnowany smyczek od skrzypiec z nawijką z posrebrzanego drutu, żabką ozdobioną masą perłową i okutą srebrem i z posrebrzaną śrubką. Drzewiec z fernambuku w kolorze ciemnobrązowym. Włosie z odtłuszczonych włosów końskiego ogona.

Smyczek od skrzypiec

August Geipel Werkstatt für Geigenbau, Szczecin

około 1900

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Skrzypce - ujęcie ze skosu; Kompletne skrzypce ze strunami. Płyta wierzchnia świerkowa, boczki z jaworu falistego. Na obu płytach dwie podwójne żyłki wzdłuż brzegu, na wierzchniej efy. Strunociąg i podstrunnica oraz kołki do strojenia hebanowe. Drewno lakierowane.

Skrzypce

August Geipel Werkstatt für Geigenbau, Szczecin

około 1900

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Cytra klawiszowa (autoharp) - ujęcie z prawej; Cytra klawiszowa (autoharp) z płaskim pudłem rezonansowym wykonanym z drewna polichromowanego o kształcie przypominającym trapez z jednym ściętym rogiem. Wzdłuż najkrótszego boku oraz boku odchodzącego od niego pod kontem rozwartym, szereg metalowych kołków, do których przymocowanych jest 25, diatonicznie strojonych strun, ułożonych od najgrubszej – górnej – do najcieńszej z dolnej strony instrumentu; ostatnie dwie są zerwane. Poniżej kołków znajdują się dwie, zestawione pod kątem rozwartym, wąskie, metalowe blaszki z niewielkimi bolcami, stanowiące wsparcie i gwarantujące właściwy rozstaw strun. Podobna blaszka zamontowana jest wzdłuż dolnej krawędzi instrumentu. Struny przechodzą przez znajdujące się w niej rowki, zaginają pod kątem 90 stopni i mocowane są w znajdujących się w bocznej ściance instrumentu bolcach, ułożonych naprzemiennie: wyżej – niżej. Bezpośrednio nad strunami, prostopadle względem nich, znajduje się sześć metalowych prętów zamontowanych pomiędzy dwoma drewnianymi mostkami. Osadzone na sprężynach pręty wprawiane są w ruch przez grającego za pomocą znajdujących się w ich górnej części przycisków. Powoduje to dociśnięcie do struny mocowanych na prętach klawiszy z filcowymi podkładkami. Na jednym z mostków, na przykręconej za pomocą dwóch śrub plakietce z papieru welinowego, znajdują się oznaczenia akordów. Druga plakietka, z zapisem nut w formie literowej i na pięciolinii oraz ciągiem cyfr rzymskich i arabskich, umieszczona jest bezpośrednio na pudle rezonansowym, poniżej mechanizmu klawiszowego. Cytra ozdobiona jest w górnej części kalkomanią.

Cytra klawiszowa (autoharp)

Reichelt, producent instrumentów muzycznych

1920 — 1930

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Cytra - ujęcie ze skosu; Cytra - instrument muzyczny z grupy chordofonów. Pudło rezonansowe wykonane z drewna, płaskie, o kształcie przypominającym trapez. W dolnej części pośrodku okrągły otwór rezonansowy. Poniżej otworu rezonansowego ozdobne pole z oznaczeniami akordów. Brzegi cytry profilowane. W prawym boku toczona, ozdobna kolumienka. W górnej części brzegu instrumentu trzy równoległe względem siebie rzędy metalowych kołków. Od środkowego odchodzi, pod kątem rozwartym, kolejny rząd kołków. Na kołkach mocowane struny. Górna i środkowa część pudła rezonansowego bogato zdobiona metaliczną kalkomanią (trzy ptaki oraz rozbudowany motyw roślinny).

Cytra

nieznany

1901 — 1945

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Diabelskie skrzypce - ujęcie 3/4; Instrument składający się z kija, 2 metalowych talerzy oraz struny. Kij długi, prosty, wykonany z drewna, z grubą, metalową blaszką przybitą na jednym jego końcu za pomocą dwóch gwoździ. Górna część kija ozdobnie profilowana. Na około ¼ wysokości miskowate, eliptyczne zgrubienie z wydrążonym ręcznie środkiem. Poniżej niego wbity haczyk tworzący oczko, do którego przywiązana jest metalowa struna, biegnąca wzdłuż instrumentu, przechodząca przez podobne oczko w górnej części, gdzie zamocowana jest do gałki umożliwiającej zmianę naciągu strun. Powyżej zamontowane są dwa poziome, wycięte z blachy, talerze. Instrument zwieńczony ozdobną główką w kształcie żołędzia.

Diabelskie skrzypce

nieznany

1901 — 1945

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Znaleziono 6 obiektów

Pokaż więcej obiekty

Brak wyników

Może Cię również zainteresować:

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
asd