skróty po głównych elementach serwisu
strona główna strona główna
Zmień język na angielski EN
Zaloguj się
Powrót na poprzednią stronę Powrót do  Pieniądz na ziemiach polskich w średniowieczu – W muzeach
wyszukiwarka serwisu
zmień język naEN
treść serwisu

Rzemiosło ludowe Lubelszczyzny (XIX/XX wieku) Muzeum Narodowe w Lublinie

Obiekty

0
Buty skórzane wykonane w Tyszowca z cholewami. Nosy okrągłe, podwinięte, obcas 2,8 cm, podbity podkówką metalową. Wysokość zapiętka 8,5 cm., wysokość cholewy 37,5 cm. Nad kostką cholewy układają się w fałdy.

Buty "tyszowiaki"

Horodyja, Stanisław

1915 — 1925

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/9400/ML - Spódnica wełniana ciemnobordowa. Tkana splotem prostym. Uszyta z 7 klinów, tworzących dołem klosz. W przednim klinie, w pasie 3 zaszewki. Z lewego boku rozcięcie. Zapinana na haftkę. Wszyta w pasek. U dołu potrójny szlak czarnej tasiemki.

Spódnica "kratówka"

Skwarek, Helena

1930 — 1939

Muzeum Narodowe w Lublinie

Krzyż żelazny kowalskiej roboty, stanowiący zwieńczenie drewnianego krzyża przydrożnego. Ramiona i trzon wykonane z podwójnych prętów, zakończone elementami dekoracyjnymi o kształcie listka koniczyny.

Krzyż

nieznany

1901 — 1910

Muzeum Narodowe w Lublinie

Krzyż żelazny kowalskiej roboty, stanowiący zwieńczenie drewnianego krzyża przydrożnego. Ramiona rozszerzają się ku środkowi, a końce zakończone w kształcie owali. Gr. ramion na końcach 1 cm, przy skrzyżowaniu 2 cm. Między ramionami faliste promienie o dł. 11cm. Szpikulec do wbijania w drewno dł. 13 cm.

Krzyż z promieniami

nieznany

1890 — 1910

Muzeum Narodowe w Lublinie

Krzyż żelazny kowalskiej roboty, stanowiący zwieńczenie drewnianego krzyża przydrożnego. W kole o śred. 16,5 cm zamocowane zostały 3 małe krzyże, środkowy o wys. 15,2 cm i rozpiętości ramion 6,4 cm, boczne o wys. 9 cm i rozpiętości ramion 5,9 cm. U góry na żelaznej listwie, której końce zostały zawinięte do góry, dł. 11 cm, zaakcentowane zostały trzy krzyże: środkowy o wys. 10,3 cm i rozpiętości ramion 6,5 cm, boczne o wys. 6,5 cm i rozpiętości ramion 4,6 i 4,2 cm. Szpikulec do wbicia w krzyż drewniany ma 9 cm długości.

Krzyż z krzyżykami

nieznany

1863 — 1868

Muzeum Narodowe w Lublinie

Krajka wełniana czerwono-pomarańczowa.

Krajka

nieznany

1918 — 1939

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/524/ML - Czepek mężatki tzw.

Czepiec mężatki "humełka"

nieznany

1801 — 1900

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/14889/ML - nieznany (autor)

Krawacik

nieznany

1901 — 1910

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/712/ML - Pas ze skóry wołowej wyprawionej na kolor brązowy, zapinany na cztery sprzączki. Z lewej strony pasa znajduje się kalitka (kieszonka) na pieniądze przykryta półkolistą klapą. Zewnętrzną stronę pasa zdobią mosiężne kółka oraz geometryczny ornament wytłoczony w postaci sześciolistnych rozet, linii zygzakowatych, prostych. Pasy noszono na koszuli, bądź sukmanie. Kupowano je na jarmarkach w Tarnogrodzie i Biłgoraju.

Pas męski

nieznany

1890 — 1910

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/6810/ML - Spódnica wełniana zw. burka, wykonana z samodziałowego materiału, w kolorze bordowym. Uszyta z 2 kawałków – gładkiego przodu i plisowanego w drobne fałdki tyłu i boków. Wszyta w wąski pasek wykonany z lnianego płótna, zakończony troczkami. Zawiązywana z przodu. U dołu szlak szer. 20,5 cm, złożony z różnobarwnych pasków w kolorach: pomarańczowym, szafirowym, białym, zielonym, żółtym i amarantowym. Krawędź obszyta krajką szer. 1,2 cm w kolorach: pomarańczowym, białym, zielonym i amarantowym. Dół wzmocniony poprzez przeszycie z lewej strony, plisą z lnianego płótna szer. 7 cm.

Spódnica "burka"

Dzyruk, Anna

1801 — 1900

Muzeum Narodowe w Lublinie

Spodnie męskie wykonane z płótna konopnego koloru szarego. Marszczone u góry. Rozcięcie z boku.

Spodnie konopne "skośniaki"

nieznany

1851 — 1900

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/3304/ML - Nakrycie głowy kobiety, mężatki. Obrączka leszczynowa z naciągni etą szalinówką koloru wiśniowego w kwiatki amarantowe, szafirowe i zielone liście. Róg zakończony frędzelkami.

Nakrycie głowy mężatki ("skośniak ", "dupka")

nieznany

Muzeum Narodowe w Lublinie

nieznany (rzemieślnik)

Kukiełka z szopki "Śmierć"

nieznany

1901 — 1910

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/258/ML - Materiał: drzewo - sosna, grusza. Funkcja: instrument muzyczny, używany przez dziadów jarmarcznych pod kościołem, na jarmarkach, na ulicach. Instrument ten składa się z czterech części: 1. pudła rezonansowego 2.urządzenia registrowego 3. korby z kołem 4. trzech strun jelitowych Pudło rezonansowe jest kształtu wąskiego listka i składa się z dwóch cienkich dek sosnowych, które są sklejone z wygiętym bokiem. Deka górna i dolna oklejone są z dwóch połówek symetrycznych. Długość pudła 50 cm, szerokość końca szerszego 23 cm, końca węższego 12 cm. Wysokość pudła 8,5 cm, wysokość pudła przy końcu węższym 12 cm. Mniej więcej po środku górnej deki znajduje się jakby pudełko - skrzyneczka drewniana długości 27 cm, wysokości 7 cm, w której u jednej ze ścianek (boczna dolna) jest dziesięć registrów - klawiszów drewnianych, ruchomych w dwóch kierunkach. W odległości 10 cm od końca szerszego pudła znajduje się prostokątny otwór o wymiarach 12x2 cm, z którego wystaje do połowy koło drewniane o średnicy ok. 10 cm i grubości 13 mm. Koło to jest wprawiane w ruch przy pomocy korby znajdującej się u boku szerszej strony pudła. Struna ta przechodzi wzdłuż pudła aż do klucz. przez otwór skrzynki registrowej tuż przy wystających drewnianych płytkach registrów. Struna ta opiera się na krawędzi koła, które przy obrocie wprawia struny w drganie. Przez dotknięciem jakimkolwiek klawiszem struny tej można ją skracać lub wydłużać, przez co zachodzi zmiana tonu. Oprócz tej zasadniczej struny są jeszcze dwie struny boczne, umieszczone symetrycznie wzdłuż pudła. Zaczepy tych dwóch strun znajdują się na boku przy korbie. Podstawki - naprzeciw otworu z kołem. Struny te nie mają związku z registrami i spełniają rolę akompaniamentu. Na węższym końcu pudła są umieszczone pionowo trzy klucze rozmieszczone w kątach trójkąta równobocznego. Klucze te służą do nakręcania (strojenia)

Lira korbowa

nieznany

1801 — 1900

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/257/ML - Materiał: sosna i jakieś drzewo miękkie, jasne, technika stolarska. Funkcja: instrument muzyczny, strunowy, używany przez dziadów-lirników, szczególnie ukraińskich, na cmentarzach, ulicach, pod kościołem, na odpustach. Instrument składa się zasadniczo z: 1. pudła rezonansowego 2. skrzynki 3. korby z kołem 4. czterech strun zaczepu i czterech kołków do nakręcania strun Pudło rezonansowe jest sklejone z dwóch desek sosnowych o grubości 5 mm, brzozowych lub lipowych. Pudło ma kształt przybliżony do kształtu pudła dzisiejszej gitary. Długość pudła 72 cm, wysokość grzbietu 6,5 cm, szerokość pudła na jednym i drugim końcu po 27,5 cm. Dokładnie w środku pudło jest zwężone do 27 cm. W odległości 4 cm od jednego z końców deskigórnej znajduje się w niej prostokątny otwór o wymiarach 9x4 cm, wycięty poprzecznie w stosunku do długości pudła. Z otworu tego wystaje nad powierzchnią deski połowa koła drewnianego o średnicy 8 cm i grubości 2 cm, które spoczywa wewnątrz pudła na osi połączonej z korbą, znajdującą się na zewnątrz, na bocznej stronie pudła. Tuż nad korbą do płaszczyzny boku przymocowana jest blaszka - zaczep z otworami na zaczepienie strun. Pomiędzy nią a wystającym kołem znajduje się podstawek (kobyłka) o skórzanej powierzchni dla strun. Po przeciwnej stronie pudła, po środku, do bocznej powierzchni przytwierdzona jest nasada w której znajdują się (po rogach kwadratu) kołki do nakręcania strun. Położenie ich w stosunku do długości pudła jest podłużne. A zatem cztery struny przyczepione do zaczepu przebiegają przez podstawek, na którym się opierają, następnie opierają się też na krawędzi ruchomego koła, przebiegając wzdłuż całego pudła. Po środku, aż do nasady, na której znów opierają się na progu z nacięciami i w końcu spoczywają nawinięte na kołkach. Górna deska posiada jeszcze otwory głośnikowe i jeden okrągły o średnicy 6 cm znajdujący

Lira

nieznany

1901 — 1950

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/36/ML - Laska wykonana z drewna, pomalowana na ciemnozłocisty kolor. Rączka w kształcie głowy ptaka o długim zakrzywionym dziobie. Na pozostałej części wyrzeźbione są winogrona i węże oplatające ją. Kij rzeźbiony jest również w  podłużne rowki i sęki nadające jej charakter nieobrobionego drewna. Na końcu metalowe okucie. Przez środek przechodzi sztabka żelazna.

Laska

nieznany

1901 — 1950

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/401/ML - Klocek wykonany z drewna. Ornament wypukły wykonany w drewnie przez nabijane sztyfciki. Motywy - kwiaty i ptaki. Służy do drukowania tkanin.

Klocek do drukowania tkanin

nieznany

1901 — 1950

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/400/ML - Klocek wykonany z drewna. Ornament wypukły - gałęzie jabłoni z jabłkami - wykonany z mosiężnych blaszek nabitych w drewno. Służy do drukowania tkanin.

Klocek do druku na płótnie

nieznany

1901 — 1950

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/399/ML - Klocek wykonany z drewna. Ornament - tulipany na tle drobnych listków - wykonany w drewnie głębokim rytem. Służy do drukowania tkanin.

Klocek do druku na płótnie

nieznany

1901 — 1950

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/398/ML - Klocek wykonany z drewna. Ornament wypukły, wykonany z mosiężnych blaszek i sztyfcików nabitych w drewno. Motyw - drobne kwiatki, symetrycznie rozszerzone. Służy do drukowania tkanin.

Klocek do drukowania tkanin

nieznany

1901 — 1950

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/397/ML - Klocek wykonany z drewna. Ornament wypukły z mosiężnych blaszek nabitych w drewno, przedstawiający gałązkę winogron. Służy do drukowania tkanin.

Klocek do drukowania płótna

nieznany

1901 — 1950

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/396/ML - Klocek wykonany z drewna. Ornament w postaci kwiatów z mosiężnych blaszek nabitych w drewno. Służy do drukowania tkanin.

Klocek do drukowania tkanin

nieznany

1901 — 1950

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/395/ML - Klocek wykonany z drewna. Motyw roślinny - szerokie liście - wykonany głębokim rytem. Służy do drukowania tkanin.

Klocek do druku na płótnie

nieznany

1901 — 1950

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/394/ML - Klocek wykonany z drewna. Ornament wypukły. Motyw roślinny. Klocek rozszerzony u dołu. Służy do drukowania tkanin.

Klocek do druku na płótnie

nieznany

1901 — 1950

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/393/ML - Klocek wykonany w drewnie głębokim rytem. Motyw geometryczno-roślinny (kółeczka i róże). Używany do drukowania płótna.

Klocek do druku na płótnie

nieznany

1901 — 1950

Muzeum Narodowe w Lublinie

Znaleziono 186 obiektów

Pokaż więcej obiekty

Brak wyników

Może Cię również zainteresować:

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
asd